Çfarë duhet të dini për nënshtetësinë gjermane

Përpara zgjedhjeve të shtatorit 2021, nuk ishte sekret se Gjermania ishte në prag të një ndryshimi të madh politik, njofton albinfo.ch.

Angela Merkel, e cila kishte zënë detyrën kryesore të vendit gjatë 16 vjetëve të krizave dhe koalicioneve, kishte njoftuar tërheqjen e saj nga politika; të dyja palët e të ashtuquajturit “Koalicioni i Madh” i SPD dhe CDU/CSU kishin sinjalizuar se kishin përfunduar me partneritetin dhe vendi u përball me trazira të mëdha nga pandemia dhe efektet katastrofike të ndryshimeve klimatike.

Ajo që shumë njerëz nuk arritën të parashikonin, megjithatë, ishte se sa të rëndësishme do të ishin zgjedhjet për të huajt në Gjermani, ata me prejardhje migrante dhe gjermanët jashtë vendit.

Në paktin e koalicionit të prezantuar në nëntor, SPD, të Gjelbrit dhe FDP njoftuan planet për të ulur barrierat ndaj natyralizimit një nga një, nga ulja e kërkesës së qëndrimit nga tetë në pesë vjet (ose edhe tre me “integrim të jashtëzakonshëm”) deri te lejimi i mbajtjes së shtetësi të shumta, transmeton albinfo.ch.

Është ende e paqartë se kur do të hyjnë në fuqi ndryshimet në ligjin e shtetësisë – megjithëse politikanët na kanë thënë se është një “prioritet” për këtë vit – por ajo që është e qartë është se do të sjellë një ndryshim të rëndësishëm në jetën e miliona të huajve që kanë vendosur të ta bëjnë Gjermaninë shtëpinë e tyre.

Personat që nuk janë nga BE-ja

Për kombësitë e tjera nga jashtë BE-së (dhe për britanikët në të ardhmen), të bëhesh gjerman ndoshta do të thotë të heqësh dorë nga shtetësia juaj e tanishme, por ekziston edhe mundësia për të fituar qëndrimin e përhershëm. Ju mund të lexoni artikujt tanë dhe të bisedoni me autoritetin tuaj lokal për këshilla për të zbuluar se çfarë është më e mira për ju,

Vendbanimi i përhershëm

Nëse të thuash plotësisht lamtumirën Stars and Stripes tuaj, vendbanimi i përhershëm, për të garantuar se mund të qëndroni afatgjatë mund të jetë një bast më i mirë, për fitimin e nënshtetësisë.

Kërkesat e përgjithshme për këto leje janë që ju të keni aftësi të duhura gjermane, të mbështeteni veten financiarisht, të keni sigurim shëndetësor dhe të mos keni të dhëna penale.

Për banorët jo-BE ka gjithashtu mundësi të marrjes së një mbajtësi të Kartës Blu të BE-së (njerëzit me të ardhura bruto mbi 49,600 €, ose 38,688 € në varësi të profesionit) mund të marrin qëndrim të përhershëm pasi të punojnë 33 muaj, ose vetëm 21 muaj me një B1 certifikatë gjuhësore, transmeton tutje albinfo.ch.

Plus, personat e vetëpunësuar me një biznes të krijuar me sukses mund të aplikojnë gjithashtu brenda tre vjetëve.

Gjermania gjithashtu do t’u japë qëndrim të përhershëm imigrantëve “të kualifikuar”, të tilla si shkencëtarë, instruktorë ose studiues, të cilët gjithashtu kanë oferta të vendosura për punë.

Nëse dëshironi shtetësinë

Për t’u bërë një qytetar i natyralizuar, duhet të keni jetuar në Gjermani nën një leje qëndrimi të kufizuar për të paktën tetë vjet. Por gjithashtu mund ta shkurtoni në gjashtë vjet nëse merrni një kurs integrimi në gjuhën gjermane, i cili mund të bëhet mjaft i përballueshëm përmes një Volkshochschule lokale.

Por shumë e rëndësishme, ju gjithashtu duhet të dini gjermanisht.

“Aftësia për të folur gjermanisht është një domosdoshmëri absolute. Të jesh në gjendje të komunikosh në gjermanisht është thelbësore për integrimin social dhe ekonomik, “shkruan Ministria e Brendshme, përcjell albinfo.ch.

Pra, sa e mirë duhet të jetë gjermanishtja juaj

Ju duhet të jeni në gjendje të kaloni një provim B1 (ose B2 në disa raste, për shembull nëse po aplikoni pas gjashtë vjet qëndrimi dhe plotësoni kushte të tjera integrimi).

“Komanda e mjaftueshme është përcaktuar si aftësi për të përballuar gjermanishten me jetën e përditshme në Gjermani, përfshirë marrëdhëniet me autoritetet, dhe se është në gjendje të zhvillojë biseda në përpjesëtim me moshën dhe arsimin e një personi”, thotë Ministria e Brendshme, përcjell albinfo.ch.

“Si rregull, kjo përfshin të qenit në gjendje të lexoni, kuptoni dhe riprodhoni gojarisht një tekst gjerman në një temë të përgjithshme.”

Për më tepër, ju duhet të vërtetoni se mund të mbështeteni veten financiarisht dhe të keni një proces të pastër penal.

Qytetarët jo-BE gjithashtu duhet të heqin dorë nga kombësia e tyre e tanishme – përveç në rrethanat kur kjo nuk është e mundur, si vendet që nuk lejojnë që qytetarët ta bëjnë këtë. Qytetarëve të BE-së u lejohet të mbajnë kombësi të dyfishtë me Gjermaninë dhe vendin e tyre të lindjes në BE.

Po ashtu, testi i natyralizimit ka 33 pyetje në nivelin B1 gjerman në lidhje me ligjet e vendit, historinë dhe njerëzit.

“Duke kaluar testin e natyralizimit ju mund të vërtetoni se keni njohuri për sistemin juridik dhe shoqëror dhe kushtet e jetesës në Gjermani që ju nevojiten për të qenë gjerman,” thonë zyrtarët.

Ju mund të aplikoni për të ulur testin në qendrat e provave të Zyrës Federale për Migracionin dhe Refugjatët.

Në provim ju keni 60 minuta për t’iu përgjigjur pyetjeve dhe duhet të zgjidhni përgjigjen e saktë për secilën pyetje nga katër përgjigje të mundshme, përcjell tutje albinfo.ch.

Nëse u përgjigjeni minimumi 17 pyetjeve në mënyrë korrekte, ju e keni kaluar testin. Më pas do të merrni një çertifikatë me rezultatet e provës.

Ju mund ta përdorni këtë certifikatë për të siguruar dëshmi të njohurive tuaja qytetare tek autoriteti i natyralizimit. Dhe mos u shqetësoni nëse të gjitha shkojnë keq – ju mund ta përsërisni atë.

Kushton 25 € për të marrë provën.

Ju duhet të paguani një tarifë prej 255 € për gjithë procesin.

Një tarifë prej 51 € vlen për fëmijët që natyralizohen me prindërit e tyre. Të miturit që do të natyralizohen pa prindërit e tyre gjithashtu duhet të paguajnë 255 €.

Nëse jeni me një pagë shumë të ulët ose keni disa fëmijë që do të natyralizohen në të njëjtën kohë si ju, tarifa mund të ulet, ose pagesa me këste mund të bihet dakord.

Nga ana tjetër nëse jeni martuar tashmë me një gjerman ose në një partneritet të të njëjtit seks, kjo mund t’i lehtësojë gjërat. Bashkëshortët duhet të jetojnë në Gjermani ligjërisht për tre vjet dhe kanë qenë të martuar me partnerin e tyre për të paktën dy vjet në kohën e aplikimit.

Dhe, gjithashtu, zbatohen kërkesat e përgjithshme të natyralizimit: zotërimi i mirë i gjermanishtes, asnjë precedent serioz penal dhe të ngjashme.

Fëmijët e lindur nga të paktën një prind gjerman, madje edhe jashtë vendit, kanë gjithashtu të drejtë për shtetësinë gjermane, përcjell albinfo.ch.

Por fëmijët e lindur brenda Gjermanisë nga prindërit jogjermanë – gjithashtu mund të marrin nënshtetësi në rrethana të caktuara. Të paktën një prind duhet të ketë jetuar në vend ligjërisht dhe rregullisht për të paktën tetë vjet dhe të ketë një të drejtë të përhershme të qëndrimit.

Megjithatë, midis moshës 18 dhe 23 vjeç, fëmija duhet të vendosë se cilën kombësi duhet të mbajë, nëse ata kanë më shumë se një.

“Ka kaluar një kohë e gjatë,” tha 47-vjeçari Greg nga Karlsruhe. “Ishte shumë e prapambetur të lejosh vetëm shtetësinë beqare.”

Ashtu si shumë të anketuar të tjerë, Greg tha se kishte punësuar një avokat me shpresën për të marrë një përjashtim nga rregullat e dyshtetësisë – por në fund të fundit do të kushtonte shumë për të ndjekur çështjen në gjykatë.

“Tani më në fund mund të marr nënshtetësinë gjermane pas 15 vitesh dhe jam shumë i lumtur për këtë”, tha ai per The local.

Nga më shumë se 300 njerëz që iu përgjigjën sondazhit tonë, rreth 72 për qind thanë se ndryshimi do të bënte një ndryshim të madh në jetën e tyre, ndërsa 25 për qind të tjerë thanë se do t’i ndikonte “pak”.

Të tjerë vunë në dukje se, megjithëse ishin personalisht të lumtur për ndryshimin, ndikimi shkoi shumë përtej migrantëve të gjeneratës së parë.

“Ne jetojmë në një botë që është më globale se kurrë, dhe ky vendim do të hapë shumë dyer – jo vetëm për njerëzit që duan të jetojnë në Gjermani, por për vetë Gjermaninë.” tha Brendan Lies, 31 vjeç, i cili jeton në Mynih.

“Por ato për të cilat jam më i lumtur janë shumë familje turke, të cilave deri më tani, u është dashur të luftojnë me burokraci krejtësisht të panevojshme edhe breza më vonë. Ky ndryshim është i përshtatshëm për mua, por për ta, mendoj se është më shumë çështje drejtësie dhe barazie”.

“Jo më një qytetar i dorës së dytë”

Një pjesë dërrmuese e të anketuarve në sondazh  – 88 përqind – thanë se nuk kishin ende nënshtetësi gjermane.

Shumë thanë se ishin shtyrë nga aplikimi për faktin se do t’u duhej të hiqnin dorë nga pasaporta e tyre e vjetër. Një numër i konsiderueshëm thanë se kishin frikë të humbnin të drejtën për të vizituar familjen e tyre dhe për t’u kujdesur për prindërit e tyre të moshuar në shtëpi.

Nga 37 personat që thanë se kishin një pasaportë gjermane, 66 për qind kishin hequr dorë tashmë nga shtetësia e tyre e mëparshme, ndërsa një 34 për qind me fat kishin mundur të merrnin shtetësinë e dyfishtë, qoftë përmes një përjashtimi ose për shkak se shtetësia e tyre origjinale ishte e BE-së.

Nga njerëzit që nuk ishin ende ‘gjermanë’, 78 për qind thanë se do të aplikonin “patjetër” për shtetësi pasi të ndryshonin rregullat, ndërsa 11.5 për qind kishin planifikuar tashmë të aplikonin – edhe nëse do t’u duhej të hiqnin dorë nga shtetësia e tyre e mëparshme. .

Arsyet për dëshirën për ta bërë këtë ishin të ndryshme, megjithëse shumë njerëz sollën përfitime të tilla si të drejtat e votës dhe liria e lëvizjes nëpër BE.

“Më në fund mund të votoja pasi jetova në Gjermani për 30 vjet dhe nuk kisha asnjë fjalë për atë që po ndodh”, tha 48-vjeçarja Laurie Schideman që jeton në Frankfurt.

David Oswald, 49 vjeç, i cili jeton në Berlin, tha se e drejta për të marrë pjesë në zgjedhje ishte gjithashtu e rëndësishme për të.

“Si britanik jam ndjerë i privuar nga e drejta e të drejtës pasi nuk mund të votoj këtu në Gjermani,” shpjegoi ai.

“Është e mahnitshme,” tha John Hignite, 31 vjeç, i cili jeton në Rodgau në Hesse. “Kam jetuar në Gjermani për 10 vjet (të gjithë jetën time të rritur), por nuk kam qenë në gjendje të marr pjesë në zgjedhje.”

Asnjë nga të anketuarit që hoqën dorë nga shtetësia e tyre e mëparshme thanë se ishin të emocionuar për mundësinë e rifitimit të së drejtës për të thënë në vendin ku u rritën.

“Unë patjetër do të rifitoj shtetësinë time të vjetër dhe do të përfitoj nga e drejta e mia për të qëndruar më gjatë, për të pasur prona dhe gjithashtu për të votuar dhe për të qenë politikisht aktiv në atdheun tim,” thanë ata.

Përtej përfitimeve të qarta që vijnë nga shtetësia gjermane, megjithatë, shumë njerëz vunë në dukje ndjenjën më pak të prekshme – por jo më pak të rëndësishme – se besnikëria dhe identitetet e tyre komplekse do të njiheshin më në fund.

“Unë mund të tregoj zyrtarisht se kam besnikëri si ndaj Gjermanisë ashtu edhe ndaj Britanisë së Madhe dhe nuk duhet të trajtohem si qytetar i shkallës së tretë nga autoritetet,” tha 61-vjeçari Kim Dallas, i cili jeton në Saksoni-Anhalt.

Alex, 65 vjeç, i cili jeton në Hamburg, po ashtu mezi priste të kishte një ndjenjë më të madhe përkatësie.

“Nuk do të më duhet më të ndihem i klasit të dytë, duke rënë në anën e gabuar të ndarjes BE/Jo BE, e cila shfaqet kudo,” tha ai.

“Kjo ndryshon gjithçka”

Në një kundërvënie të fuqishme ndaj argumentit se shtetësia e dyfishtë krijon besnikëri të ndarë, shumë nga lexuesit tanë thanë se fitimi i nënshtetësisë gjermane do t’i ndihmonte ata të ndiheshin shumë më të integruar pasi të merrnin pasaportën.

Disa njerëz na thanë se kishin gjetur motivim të ri për të përmirësuar aftësitë e tyre në gjuhën gjermane, ndërsa të tjerë thanë se kjo do t’i frymëzonte ata që t’i përkushtoheshin vendit në një bazë afatgjatë.

“Kjo ndryshon vërtet gjithçka për mua dhe familjen time,” tha 34-vjeçari nga Berlini Mamadou. “Tani dua shumë të qëndroj në Gjermani dhe të integrohem plotësisht duke e ditur se do të kem të drejtën të votoj dhe të jetoj si një gjerman i duhur”.

“Është padyshim mënyra më e mirë përpara”, tha Elini, 33 vjeç, e cila jeton në Berlin. “Të bëhesh shtetas i vendit ku jetoni është absolutisht diçka që mund të ndryshojë mënyrën se si e shihni atë vend dhe sa i pranuar ndiheni në atë shoqëri”.

Të tjerë ranë dakord se kombësia e dyfishtë do t’i ndihmonte njerëzit të krijonin lidhje më të forta emocionale me Gjermaninë.

“Si një çështje parimore, nuk besoj se ka një argument të vërtetë për të detyruar njerëzit të kenë vetëm një shtetësi,” na tha një i anketuar anonim.

“Të bësh këtë nënkupton të detyrosh një lloj “besnikërie” të çuditshme vetëm për një vend, ndërkohë që është njerëzore të ndihesh i lidhur me më shumë se një vend dhe të duash të jesh pjesë e të dyjave – ndërkohë që e kupton plotësisht këtë kur je në Gjermani sigurisht. rregullat dhe ligji gjerman duhet dhe do të zbatohen për ju.”

“Unë mund të ruaj identitetin tim, dhe megjithatë plotësisht të angazhohem dhe të ekzistoj në vendin që zgjodha të jetoj, të paguaj taksa, të punoj”. tha 26-vjeçari Daniel C. i cili jeton në Berlin. “Unë mund t’i përkas shtëpisë sime të re, duke mos e braktisur shtëpinë time të vjetër”.

Dmitry, 44, i cili jeton në Mynih, i bëri jehonë kësaj pikëpamjeje.

“Pas fitimit të nënshtetësisë gjermane, më në fund do të ndihesha si në shtëpinë time në Gjermani, duke e ditur se unë dhe fëmijët e mi do të kishim të gjitha të drejtat dhe të gjitha mbrojtjen që lidhen me të”, tha ai.

Megjithëse jo të gjithë që ne anketuam ishin të lumtur për ndryshimin, një numër i madh shprehën ndjenja lehtësimi që më në fund zërat e tyre ishin dëgjuar dhe emocion për fillimin e një kapitulli të ri të jetës gjermane.

Kjo ndjenjë e përkatësisë përfundimisht u përmblodh nga David Oswald në Berlin.

“Kombësia e dyfishtë nuk e pengon integrimin,” tha ai. “Kjo thjesht forcon lidhjen midis qytetarëve”.

---