Zyra e Gjendjes Civile në Basel-Stadt për çdo vit i pranon rreth 20 martesa që janë lidhur midis të miturve. Njohja e martesave të detyruara është shumë e vështirë dhe numri i rasteve të paraportuara është i lartë, shkruan “Basellandschaftliche Zeitung”, transmeton Albinfo.ch.

Pas kësaj statistike fshihen pasoja të rënda: Ndërmjet korrikut 2015 dhe dhjetorit 2017, Zyra e Gjendjes Civile në Basel-Stadt pranoi dhjetë martesa, në të cilat të paktën njëri nga bashkëshortët ishte ende i mitur. Shifrat për vitin e kaluar ende nuk janë në dispozicion. Ofiqarit Massimo Di Nucci, veçanërisht i ka mbetur në kujtim rasti i një gruaje afgane.

Ajo ishte martuar para se të mbushte 16 vjeç. Duke ikur në Zvicër, ajo lindi një fëmijë – dhe kështu hyri në kuriozitetin e autoriteteve, transmeton Albinfo.ch. Ata është dashur të peshonin nëse duhet ta njihnin martesën e të miturve, gjë të cilën e bën për hir të fëmijës.

Shumë më i lartë është numri i martesave të fëmijëve, të cilët janë regjistruar vetëm disa vite pas martesës. “Ne nuk kemi statistika të sakta për këtë”, thotë Di Nucci. Megjithatë, ai pret, çdo vit, “rreth njëzet” regjistrime të mëvonshme. Sa i përket dendësisë së popullsisë, Basel-Stadt është shumë më përpara se Kantoni i Cyrihut. Atje, këshilli qeveritar publikoi shifra në përgjigje të iniciativës së një këshilltari kantonal të SVP-së.

Cyrihu regjistron 90 martesa të të miturve për çdo vit – me një popullsi prej pothuajse 1.5 milion banorësh. Disa çifte kanë jetuar së bashku për dekada të tëra, transmeton Albinfo.ch. Ata janë martuar shumë të rinj jashtë Zvicrës; Njohja në Zvicër u bë e domosdoshme vetëm kur ndodhi një ngjarje zyrtare: një fëmijë, një trashëgimtar.

Statistikat e Cyrihut tregojnë më shumë: Nga njëra anë, të regjistruara më pas janë pothuajse gjithmonë femra. Nga ana tjetër, ekziston një lidhje midis origjinës dhe moshës në kohën e regjistrimit. Gratë e moshuara vijnë shpesh nga Italia, Portugalia apo Greqia. Ato janë martuar midis moshave 15 dhe 17-vjeçare dhe martesën e tyre nuk e regjistruan deri në pleqëri. Nëse gratë janë më të reja, vijnë nga Siria, Afganistani apo Eritreja. Kriza e refugjatëve po shkakton një “rritje të qartë” të rasteve, thotë Di Nucci.

Për personat e mitur, ekziston një rrezik në rritje i martesës së detyruar, transmeton Albinfo.ch. Zyra e Gjendjes Civile gjithmonë kontrollon nëse ekzistojnë shenja të martesës së detyruar. Megjithatë, është e vështirë të gjesh më vonë nëse dikush ka hyrë vullnetarisht në bashkëshortësi në moshën pesëmbëdhjetë vjeçare. Gjatë pesë vjetëve të fundit asnjë dyshim nuk është konfirmuar.

Për Anu Sivaganesan nga Departamenti i martesave të detyruara – një qendër kompetente e mbështetur nga Konfederata dhe kantonet – rastet që ndonjëherë përfundojnë në një zyrë të gjendjes civile janë përjashtime, transmeton Albinfo.ch. “Raportet e tilla të martesave të të miturve janë të ndërlikuara, ata që preken, e dinë këtë gjë”. Nuk është rastësi që personat e prekur në rastet e Cyrihut janë shumica më të moshuar se 30 vjeç.

“Ne gjithashtu shpesh i vëzhgojmë martesat e të miturve jashtë vendit”. Që nga 1 korrik 2013, njerëzit që jetojnë këtu, nuk u është e lejuar të martohen në përputhje me legjislacionin e tyre kombëtar. “Kështu që martesat jashtë vendit – edhe me të miturit – ekzekutohen si manovra të paqëndrueshme”, thotë Sivaganesan.

Rastet më të shpeshta të këtyre martesave ndodhin gjatë pushimeve verore. Ndonjëherë një bisedë sqaruese është e mjaftueshme, ndonjëherë autoritetet ndalojnë largimin. “Në raste shumë të qarta, ne organizojmë një strehimore emergjente”, transmeton Albinfo.ch. Gjëja më e keqe është nëse askush nuk raporton, fëmija martohet jashtë dhe nuk kthehet në Zvicër. “Ka sigurisht një numër të caktuar rastesh të papërmendura këtu”, thotë Sivaganesan.

Sipas Sivaganesan, Bazeli është njëra nga “pikat e nxehta” të martesave të organizuara të fëmijëve, krahas Cyrihut, Bernës dhe St. Gallenit. “Ne kemi konstatuar se martesat me të mitur në vendin e origjinës, në veçanti oragnizohen nga të afërmit, që në lidhje me këtë rast nuk përfshihen shqiptarët nga Kantoni St. Gallen”, thotë ajo. Vetëm javën e kaluar, për këtë arsye, ajo organizoi një punëtori për 13 deri në 15 vjeç në ndërtesën e shkollës Bäumlihof. Ndjeshmëria është shumë e rëndësishme. “Sidomos në Basel-Stadt, kantoni është i vetëdijshëm për probleme të tilla dhe është aktiv”, thotë Anu Sivaganesan.