Lajme

Kush mund të marrë aktualisht shtetësi të dyfishtë në Gjermani?

Me projektligjin e shumëpritur të Gjermanisë që lejon dyshtetësinë që përballet me vonesa, shumë njerëz po pyesin saktësisht se kur duhet të aplikojnë për të përfituar prej tij. Por disa mund të jenë tashmë të pranueshëm, sipas thelocal.de.

Shtetësia e dyfishtë aktualisht është projektuar të jetë e vështirë dhe e kufizuar në Gjermani, të cilën qeveria aktuale po kërkon ta ndryshojë përmes një projektligji që shumë të huaj rezidentë në vend po ndjekin nga afër.

Tani për tani, natyralizimi shpesh vjen me një detyrim për të hequr dorë nga shtetësia e mëparshme, por për shembull, fëmijët e shtetasve gjermanë të martuar me të huaj tashmë kanë të drejtën e shtetësisë së dyfishtë, përcjell albinfo.ch.

Edhe pse projektligji i ri është krijuar për të vënë nënshtetësinë e dyfishtë të disponueshme për të gjithë, vonesat e vazhdueshme të tij i kanë lënë njerëzit të pyesin se kur duhet të aplikojnë për shtetësinë gjermane në mënyrë që të mbajnë edhe pasaportën e tyre aktuale.

Këtu është një përmbledhje e rasteve më të zakonshme kur shtetësia e dyfishtë lejohet tashmë në Gjermani.

Shtetësia e dyfishtë në lindje

Dikush që ka lindur gjerman dhe një kombësi tjetër lejohet të mbajë të dyja pasaportat pa pasur nevojë të zgjedhë mes tyre në asnjë moment të jetës së tyre.

Meqenëse shtetësia gjermane ndjek parimin “jus sanguinis” të nënshtetësisë sipas linjës së gjakut, në vend të parimit “jus soli” të shtetësisë përmes lindjes në një vend, kjo shpesh nënkupton që një fëmijë gjerman me shtetësi të dyfishtë lind nga një prind gjerman dhe një prind i huaj. Në këtë rast, fëmija i trashëgon të dyja shtetësitë që nga lindja automatikisht.

Është e rëndësishme të theksohet këtu se një fëmijë i lindur nga një baba gjerman, por një nënë e huaj jashtë martese duhet që babai të njohë origjinën në mënyrë që të kalojë nënshtetësinë gjermane. Nëse prindërit janë të martuar, kjo kërkesë hiqet.

Të lindurit në tokën gjermane, ku asnjëri prind nuk është gjerman megjithatë, mund t’i japë fëmijës të drejtën për shtetësi të dyfishtë në kushte të caktuara.

Përkatësisht, së paku njëri prind duhet të ketë jetuar në Gjermani për tetë vjet dhe të ketë vendbanim të përhershëm dhe fëmija duhet të ketë lindur më ose pas 1 janarit 2000. Nëse një fëmijë në këtë situatë kalon të paktën tetë vjet në Gjermani, ose gjashtë vjet në një shkollë gjermane, ose përfundon trajnimin profesional në Gjermani deri në ditëlindjen e 21-të, ata mund të mbajnë pasaportën e tyre gjermane dhe atë të huaj.

Ndonëse lindja nga një prind gjerman dhe një prind i huaj mund të jetë një mënyrë veçanërisht e drejtpërdrejtë që një fëmijë të marrë të drejtën e shtetësisë së dyfishtë, ka mundësi të tjera.

Një fëmijë i lindur nga dy prindër gjermanë, por në një vend që jep nënshtetësinë jus soli – d.m.th. shtetësinë nga lindja – do të kishte edhe shtetësinë gjermane dhe kombësinë e vendit ku ka lindur. Për shembull, pasi Kanadaja jep shtetësinë me lindje atje, një fëmijë i lindur në Kanada nga dy prindër gjermanë – edhe nëse prindërit nuk ishin vetë shtetas gjermanë – do të kishte të drejtën e nënshtetësisë gjermane dhe kanadeze.

Një fëmijë i lindur nga një prind, i cili vetë është një shtetas i dyfishtë me shtetësi gjermane, do të duhej të mbante gjithashtu të dyja pasaportat.

Rivendosja e shtetësisë

Një rast tjetër ku lejohet shtetësia e dyfishtë është për ata që aplikojnë për shtetësi gjermane përmes rrugës së restaurimit në dispozicion të viktimave të nazistëve dhe pasardhësve të viktimave.

Ata që u është hequr shtetësia gjermane nga 30 janari 1933 deri më 8 maj 1945 për arsye politike, racore ose fetare – plus pasardhësit e tyre – mund të aplikojnë për të rikthyer shtetësinë e tyre, duke ruajtur çdo shtetësi tjetër që mund të kenë.

Ndërsa ata që aplikojnë për të rivendosur nënshtetësinë e tyre gjermane sipas kësaj dispozite shpesh mund të jenë hebrenj – ose kishin paraardhës hebrenj – të tjerët që u persekutuan nën nazistët mund të aplikojnë gjithashtu.

Ata mund të jenë vënë në shënjestër për arsye të tjera, duke përfshirë ato politike, siç është mbështetja e tyre për demokracinë në Gjermani.

Miratimi i shtetit

Nëse dikush natyralizohet si gjerman ose një gjerman natyralizohet diku tjetër, ai mund të jetë në gjendje të marrë miratimin e shtetit për të mbajtur të dyja kombësitë në raste të caktuara. Dokumenti i kërkuar për këtë quhet Beibehaltungsgenehmigung.

Kjo ndodh nëse konsiderohet se është në interes të shtetit gjerman, ose nëse aplikanti mund të demonstrojë se një vështirësi e mundshme mund të vijë nga detyrimi për të hequr dorë nga shtetësia. Këto mund të përfshijnë gjoba financiare për heqjen dorë ose humbjen e mundësive të punës – nëse aplikanti tashmë ka lidhje punësimi me të dy vendet.

Heidi Klum, për shembull, u lejua të ruante shtetësinë e saj gjermane, ndërkohë që u bë amerikane, pasi ajo punon në të dy vendet.

Megjithatë, këto raste janë të jashtëzakonshme dhe leja duhet të kërkohet paraprakisht.

Njerëzit që janë shtetas të shteteve të tjera anëtare të BE-së, shteteve të ZEE-së si Norvegjia dhe Islanda ose Zvicra tashmë lejohen të natyralizohen si gjermanë dhe të mbajnë pasaportën e tyre të BE/ZEE ose zvicerane – me kusht që vendi tjetër të lejojë shtetësinë e dyfishtë. Nëse ata janë gjithashtu shtetas të një vendi jo anëtar të BE-së, ata do të duhet të heqin dorë nga ajo pasaportë.

Në të njëjtën kohë, një shtetas gjerman që natyralizohet në një shtet tjetër të BE-së tashmë mund ta bëjë këtë duke mbetur gjerman – përsëri, me kusht që ai vend të lejojë gjithashtu shtetësinë e dyfishtë.

Shtetasit e vendeve ku heqja dorë është e pamundur

Për momentin, natyralizimi si gjerman në përgjithësi kërkon që ju të paraqisni prova se keni hequr dorë nga çdo shtetësi tjetër jo-BE që mund të keni. Megjithatë, disa vende, si Brazili, nuk lejojnë heqjen dorë ose nuk kanë rrugë ligjore për të. Nëse është kështu, aplikanti mund të bëhet gjerman pa pasur nevojë të heqë dorë nga shtetësia braziliane.

Refugjatët janë gjithashtu në gjendje të mbajnë shtetësinë e tyre origjinale pasi qeveria supozon se do të jetë e vështirë në aspektin logjistik të heqë dorë nga shtetësia e tyre ekzistuese.