Një alarm për cunami u lëshua nga autoritetet amerikane pasi një tërmet me magnitudë 8.8 ballë goditi bregdetin rus të Gadishullit Kamchatka rreth orës 23:25 të martën e 29 korrikut, sipas Institutit Amerikan të Gjeofizikës.

Një fuqi që e rendit menjëherë atë midis gjashtë tërmeteve më të fuqishme të regjistruara ndonjëherë, përcjell albinfo.ch.

Tërmeti ndodhi në një thellësi prej 19.3 kilometrash, rreth 136 kilometra nga qyteti i Petropavlovsk -Kamchatsky, kryeqyteti i rajonit Kamchatka.

Ai shkaktoi të paktën disa të lënduar, sipas autoriteteve.  Autoritetet në rajonin Sakhalin në lindje të largët të Rusisë shpallën gjendje të jashtëzakonshme në Ishujt Kuril veriorë, ku valët e cunamit kanë dëmtuar ndërtesat dhe kanë shkaktuar përmbytje.

Në vitin 2025, çmimet e qirasë në zonat qendrore të shumë qyteteve evropiane kanë arritur nivele shumë të larta, ku vetëm pesë prej tyre ofrojnë apartamente me tre dhoma gjumi me qira më pak se 2,000 euro në muaj, sipas një studimi të fundit nga Deutsche Bank. Londra mbetet qyteti më i shtrenjtë, me një mesatare prej 5,088 eurosh, ndërsa Athina rezulton të ketë çmimet më të ulëta, rreth 1,080 euro.

Analiza përfshiu 28 qytete dhe nxjerr në pah një ndarje të theksuar midis rajoneve më të pasura në veri dhe atyre juglindore, ku kostot e jetesës janë dukshëm më të ulëta.

Në qytetet me qira mbi 3,000 euro përfshihen Cyrihu, Gjeneva, Amsterdami, Parisi, Dublini dhe Kopenhaga – të gjitha vende me rëndësi financiare dhe politike dhe një kërkesë të madhe për banim. Në grupin e qyteteve me qira nga 2,000 deri në 3,000 euro hyjnë Milano, Berlini, Madridi dhe Vjena, që kanë një nivel më të arsyeshëm jetese krahasuar me kryeqytetet më të kushtueshme.

Në fund të listës qëndrojnë Athina, Budapesti, Stambolli, Varshava dhe Helsinkiu, ku qiratë mesatare janë nën 2,000 euro. Kjo pasqyron jo vetëm koston më të ulët të jetesës, por edhe pagat më të ulëta dhe zhvillimin ekonomik më të ngadaltë në këto rajone.

Sipas Eurostat, që nga viti 2020, çmimet e banesave janë rritur me 27.3%, ndërsa qiratë kanë pësuar një rritje prej 12.5%, me tendenca edhe më të forta në qytetet kryesore. Stambolli është shembulli me rritjen më të madhe të qirave për apartamentet me tri dhoma, ku niveli ka shkuar deri në 206% gjatë pesë viteve të fundit, ndërsa edhe Lisbona, Praga dhe Edinburgu kanë shënuar rritje mbi 70%.

Po ashtu, për apartamentet me një dhomë gjumi, Londra mbetet më e kushtueshmja me 2,732 euro në muaj, ndërsa Athina është më ekonomike, me 595 euro.

Studimi nënvizon se mungesa e ofertës së strehimit, niveli i ulët i të ardhurave dhe procesi i urbanizimit po ndikojnë në rritjen e çmimeve të qirasë në Evropë, duke nënvizuar nevojën për politika të qëndrueshme për përballueshmërinë e banimit. Në të njëjtën kohë, pagat mesatare në qytete si Dubai dhe Sidney janë më të larta se në shumë qytete evropiane, duke e bërë sfidën e aksesit në strehim edhe më të ndërlikuar.

Sipas të dhënave të publikuara nga kompania gjermane e sigurimeve Munich Re, fatkeqësitë natyrore si zjarret, stuhitë dhe tërmetet kanë shkaktuar dëme ekonomike në vlerën e 131 miliardë dollarëve në gjashtëmujorin e parë të vitit 2025, shifra e dytë më e lartë e regjistruar ndonjëherë për këtë periudhë që nga viti 1980.

Ndër ngjarjet më të rënda ishin zjarret në Kaliforni, të cilat vetëm në janar shkaktuan humbje prej 53 miliardë dollarësh, duke u cilësuar si zjarri më i kushtueshëm në histori.

SHBA-të u prekën më rëndë, me dëme që arritën në 92 miliardë dollarë, apo rreth 70% të humbjeve globale, për shkak të stuhive dhe tornadove të shumta.

Ngjarja më tragjike ishte një tërmet në Mianmar më 28 mars, ku humbën jetën 4 500 persona.

Ekspertët e Munich Re theksojnë se fatkeqësitë e lidhura me klimën po bëhen më të shpeshta dhe më të ashpra si pasojë e ngrohjes globale.

Nga totali i dëmeve, 80 miliardë dollarë ishin të siguruara, të dyja shifra që i tejkalojnë ndjeshëm mesataret historike të rregulluara për inflacionin.

Për krahasim, vetëm gjashtëmujori i parë i vitit 2011, i shënuar nga tërmeti dhe cunami në Japoni, ka kaluar këtë nivel dëmesh.

Italia rrezikon të përballet me një rënie të madhe të numrit të qytetarëve në moshë pune gjatë 25 viteve të ardhshme, duke humbur mbi një të pestën e këtij segmenti të popullsisë. Kjo është bërë e ditur nga Instituti Kombëtar i Statistikave, Istat, në një raport të publikuar së fundmi, raporton agjencia “Reuters”.

Vendi po përjeton një krizë të thellë demografike, e shoqëruar nga rënie e lindjeve dhe plakje e popullsisë. Gjatë vitit të kaluar, numri i lindjeve ra në nivelin më të ulët historik, rreth 370 mijë, ndërsa popullsia e përgjithshme u zvogëlua me 37 mijë banorë, duke arritur në 58,93 milionë.

Sipas parashikimeve të Istat, numri i individëve në grupmoshën 15 deri 64 vjeç – që përbëjnë fuqinë punëtore – do të bjerë nga 37,4 milionë në vitin 2024 në rreth 29,7 milionë deri në vitin 2050. Në përqindje, kjo do të thotë një rënie nga 63,5% e popullsisë në 54,3%.

Në të njëjtën kohë, përqindja e qytetarëve mbi moshën 65 vjeç pritet të rritet ndjeshëm, duke arritur nga 24,3% në 34,6%, ndërsa fëmijët nën 14 vjeç do të përbëjnë vetëm 11,2% të popullsisë në fund të periudhës së parashikuar, krahasuar me 12,2% sot.

Rënia e lindshmërisë po cilësohet si një krizë kombëtare. Megjithëse qeveritë e fundit, përfshirë kabinetin aktual të kryeministres Giorgia Meloni, kanë premtuar masa për të ndalur këtë trend, rezultatet deri më tani kanë qenë të pakta.

Nëse kjo situatë vazhdon, Istat parashikon që në vitin 2050, numri i përgjithshëm i banorëve në Itali do të bjerë në 54,7 milionë. Një analizë e mëparshme nga agjencia “Scope Ratings” e ka përshkruar krizën demografike të Italisë si më të rëndën në kontinentin europian.