Prodhimi i orëve dhe sfidat me të cilat përballet

Sektori po përballet me një rënie globale të përkeqësuar nga tarifat amerikane dhe rritja e çmimeve të arit, por mbështetet në inovacion, kërkim dhe artizanat për të ruajtur konkurrencën dhe prestigjin ndërkombëtar

Dobësimi i kërkesës globale, tarifat amerikane dhe rritja e çmimeve të arit po ushtrojnë presion mbi industrinë zvicerane të orëve në disa fronte. Megjithatë, inovacioni në orë, proceset e tyre të prodhimit dhe shërbimet po i mundëson sektorit të përballojë këtë situatë sfiduese.

“Tarifat vijnë në një kohë tkurrjeje, pas euforisë pas Covid-it. Gjatë bumeve ekonomike, industria tenton të mbiprodhojë dhe të grumbullojë inventarë”, shpjegon Elvis Gonzalez, drejtor menaxhues i konsulencës së prodhimit të orëve M&BD Consulting. “Kjo ndikon vazhdimisht në tregjet gri, veçanërisht në internet, ku disa modele orash shiten me zbritje të mëdha.” “Ndikimi i taksave të reja në SHBA është i diskutueshëm dhe ndryshon nga marka në markë, disa prej të cilave kanë liri veprimi të konsiderueshme”, thotë Gonzalez. “Racionalizimi i prodhimit, por edhe negocimi me furnizuesit dhe shpërndarësit, janë mënyrat e preferuara për të ulur kostot.”

“Kriza me të cilën përballet industria e prodhimit të orëve është ciklike. Ndryshe nga viti 2016, kur grupet kishin zbatuar plane sociale, përdorimi i punës me kohë të shkurtër tregon se prodhuesit duan të shmangin humbjen e ekspertizës së tyre dhe po mbështeten në një rimëkëmbje”, shton Benjamin Gietzendanner, një ekspert në firmën konsulente BearingPoint. Kjo reflektohet në shifrat e punësimit, me sektorin që ruan një fuqi punëtore të qëndrueshme, sipas shifrave nga Federata e Industrisë së Orëve (FH). Megjithatë, viti 2025 duket sfidues: “Sektori ka parë rritje të fortë për tre vjet dhe rënia ka të ngjarë të vazhdojë për një ose dy vjet të tjerë, por bazat janë të forta, të paktën për segmentin e çmimeve mbi 5,000 franga”, beson eksperti. Rritja e qëndrueshme e numrit të milionerëve, veçanërisht në Kinë dhe Indi, dhe kërkesa jashtëzakonisht e fortë për orët e përdorura janë disa shenja optimizmi, transmeton albinfo.ch.

Një sfidë është çmimi i arit, i cili është rritur me gati gjysmën që nga fillimi i vitit. “Rritja e shpejtë dhe e ndjeshme e çmimit të arit përbën një sfidë të madhe për prodhuesit e orëve: kalimi i kostos së plotë është delikat, pasi një rritje shumë e papritur e çmimit mund të ulë kërkesën, veçanërisht me presionin e shtuar të tarifave të reja amerikane. Prandaj, markat po i rregullojnë gradualisht çmimet, duke rritur edhe efikasitetin e tyre”, thekson Jean-Philippe Bertschy, një analist në Bank Vontobel. “Klientët tanë të prodhimit të orëve po kërkojnë zgjidhje për çmimin e arit”, rrëfen një specialist i kërkimit dhe zhvillimit anonim në një furnizues të industrisë. Kompania e tij kohët e fundit përdori printimin 3D për një klient, një metodë që lejon “të zvogëlohet pesha e kornizës së orës duke ruajtur vëllimin e saj”. Për këtë klient të njohur, i cili ofron orë midis 40,000 dhe 240,000 frangave, kjo ka bërë të mundur “zvogëlimin e peshës së arit të kërkuar me një të tretën”, shpjegon ai.

“Që nga fillimi i krizës, grupet kryesore të prodhimit të orëve kanë ruajtur ose edhe kanë rritur buxhetet e tyre të kërkimit dhe zhvillimit. Këto projekte synojnë kryesisht rritjen e produktivitetit (automatizimi, dixhitalizimi i punishteve) duke mbështetur njëkohësisht përmirësimin e gamës së modeleve për të ruajtur marzhet dhe diferencimin”, shton Bertschy. “Markat rrisin çmimet e tyre me 3% deri në 4% çdo vit, gjë që shpjegon pse nuk ndiejnë presion për të automatizuar. Përkundrazi, rreziku i dëmtimit të imazhit të markës duket të jetë më i madh”, vëren Gietzendanner, duke vënë në dukje se kostot e prodhimit përfaqësojnë “rreth 20% të çmimit të një ore” dhe se “markat nuk janë përpjekur kurrë t’i ulin ato”. Kjo është gjithashtu arsyeja pse industria mbetet prapa sektorëve të tjerë kur bëhet fjalë për inovacionin: “Automatizimi është një dilemë, sepse nga njëra anë, lejon uljen e kostove dhe shpesh përmirësimin e cilësisë, por në të njëjtën kohë, bie ndesh me imazhin e orëndreqësit artizanal, i cili është baza e suksesit të orëve zvicerane.”

Nëse industria zvicerane e orëve dëshiron të ruajë epërsinë e saj ndërkombëtare, diferencimi është thelbësor: “Përballë konkurrencës në rritje nga India dhe Kina, artizanati dhe tradita janë çelësi i diferencimit”, shpjegon Gietzendanner. “Titan, një degë e Grupit Tata, prodhon më shumë se 15 milionë orë në vit, një pjesë gjithnjë e në rritje e të cilave janë modele mekanike”, thotë ai. “Ka dy fabrika orësh, 200 mekanizma të zhvilluar dhe eksporton në 30 vende, kryesisht në Azi dhe Lindjen e Mesme”. “Sa i përket ndërlikimeve, shumë mundësi janë eksploruar tashmë, por në dizajnin e orëve, idetë janë të shumta”, shpjegon eksperti i kërkimit dhe zhvillimit. “Trendi i madh janë ndryshimet e ngjyrave për metalet”. Nuanca të reja po zhvillohen për markat që shpesh ruajnë ekskluzivitetin e tyre për një periudhë të caktuar. Nga ana e tij, përdorimi i printimit 3D në bizhuteri dhe orë dore po hap gjithashtu mundësi të reja në aspektin e dizajnit të orëve.

---