Integrimi

Dita e Gjuhës Amtare – Përgjegjësia e baballarëve

Së bashku ne mund të sigurojmë që brezi i ardhshëm do të përcjellë gjuhën dhe kulturën tonë - dhe kjo fillon duke i bërë vetes këto pyetje të rëndësishme sot

Sot është një ditë e veçantë – përveç që është ditëlindja e vajzës sime, është edhe Dita Ndërkombëtare e Përkujtimit të Gjuhës Amtare. Si një baba dygjuhësh në Zvicër, i bëj vetes pyetje kritike për këtë temë.

Edhe pse shqipja është në vendin e dytë (pas anglishtes) në pjesën gjermanishtfolëse të Zvicrës në renditjen kombëtare të gjuhëve të huaja, shumica e fëmijëve nuk marrin mbështetjen e duhur në gjuhën e tyre amtare në shtëpi dhe edhe pasi të fillojnë shkollën, mësimet e HSK-së (mësimi plotësues në gjuhën shqipe) plotësojnë vetëm në një masë të kufizuar nevojat e tyre shkollore. Si rezultat, shumë prej tyre po humbasin gradualisht gjuhën e tyre amtare, shqipen, dhe po kalojnë në gjuhën dominuese, gjermanishten.

Më pak se 1% e literaturës në Zvicër është në gjuhën shqipe, gjë që është në kontrast të plotë me ndryshimet shoqërore.

Si baballarë dygjuhësh, ne kemi përgjegjësinë për të gjetur përgjigje të përditësuara për pyetjet e mëposhtme: Si mund të sigurohemi që ruajtja e gjuhës së parë të jetë tërheqëse për fëmijët tanë apo të ketë kuptim? Si i mbështesim fëmijët tanë, edhe nëse burimet në nivel institucional (vendi i origjinës, mësimet HSK) janë të kufizuara? Si mund t’i mbështesim fëmijët tanë kur ata përballen me presion në shtëpi ose kufizime gjuhësore në shkollë?

Është e rëndësishme që ne, si baballarë dygjuhësh, të kuptojmë se sa e vlefshme është gjuha amtare – jo vetëm për fëmijët tanë, por edhe për shoqërinë në tërësi. Edhe nëse duhet të përmbushim të njëjtat detyra si të gjithë baballarët e tjerë dygjuhësh me rrethana relativisht të pafavorshme, ne duhet të bëjmë çmos për të ruajtur gjuhën amtare të fëmijëve tanë.

Së bashku ne mund të sigurojmë që brezi i ardhshëm do të përcjellë gjuhën dhe kulturën tonë – dhe kjo fillon duke i bërë vetes këto pyetje të rëndësishme sot.