Jeta në Zvicër

Pse Zvicrës neutrale i duhet një ushtri?

Duke pasur parasysh se Zvicra nuk ka luftuar në asnjë luftë që nga mesi i shekullit të 19-të, pyetja pse vendi neutral ka nevojë për një ushtri aktive është legjitime

Konflikti i fundit i armatosur në të cilin u përfshi Zvicra ishte një luftë e shkurtër civile më 1847.

Që atëherë, ndërsa trupat zvicerane ishin të mobilizuara – dhe të gatshme për të luftuar – në të dyja Luftërat Botërore, ata nuk u angazhuan në asnjë luftim (megjithëse ushtria bëri, të paktën tre herë, “pushtonte” Lihtenshtajnin), shkruan The Local, transmeton albinfo.ch. 

Megjithatë, pavarësisht traditës së saj të gjatë të neutralitetit dhe mospërfshirjes në luftëra, çdo zvicerani kërkohet të shërbejë në ushtri nga mosha 18 deri në 30 vjeç. 

Këtu përfshihen edhe qytetarët e natyralizuar. 

Zviceranët e marrin shumë seriozisht këtë detyrim, duke e konsideruar si detyrë të tyre patriotike dhe qytetare. Për fat të mirë, forcat e armatosura të Zvicrës nuk janë testuar kurrë në betejë, transmeton tutje albinfo.ch. 

Gjatë Luftës së Dytë Botërore vendi ishte gati për luftim, me çdo ushtar të armatosur dhe në gjendje të luftonte në rrugën e tij drejt pikës së mbledhjes së regjimentit të tij në një moment. 

Gjithashtu, ushtria thuhet se kapi të gjitha tunelet, urat dhe viaduktet dhe ishte gati të shpërthente eksplozivët nëse Gjermania guxonte të pushtonte. 

Pra, a i shërben ushtria ndonjë qëllimi real? 

Zviceranët i referohen markës së tyre të sovranitetit si “neutralitet i armatosur”, që do të thotë se ndërsa ushtria e tyre nuk mund të luftojë në luftëra jashtë territorit të tyre, ajo duhet të mbrojë vendin kundër agresionit brenda kufijve të vet. 

Prandaj, qëllimi i ushtrisë në këmbë është të sigurojë sigurinë e brendshme – por jo vetëm. Siç ka treguar historia e fundit, roli i ushtrisë nuk është thjesht ushtarak, por mund të shtrihet edhe në sferën civile. 

Gjatë kulmit të pandemisë Covid në 2020 dhe 2021, ushtria u vendos për të mbështetur sistemin e kujdesit shëndetësor duke ngritur logjistikën, furnizimin me materiale mjekësore, transportimin e pacientëve dhe në role të tjera. 

Sipas Ministrisë së Mbrojtjes, një nga misionet bazë të forcave të armatosura zvicerane “është të mbështesë autoritetet civile, kur burimet e tyre nuk janë më të mjaftueshme”. 

Përveç ndihmës me krizat shëndetësore, siç ishte rasti me Covid-in, ushtria gjithashtu mund të vendoset për të “mbajtur kërcënimet e rënda”, si dhe “për të zotëruar situata të tjera të jashtëzakonshme, veçanërisht në rast fatkeqësish”. 

Dhe ndërsa trupat zvicerane nuk mund të qarkullojnë duke pushtuar vende të tjera, ato mund të përfshihen në përpjekjet e ndihmës ndaj fatkeqësive jashtë vendit. 

“Objektivi i mbështetjes së ndihmës humanitare është kryesisht të shpëtojë jetë dhe të sigurojë mbijetesën e njerëzve në rrezik, dhe mund të përfshijë rindërtimin e infrastrukturës jetike”, tha Ministria e Mbrojtjes. 

A mund ta mbronte ushtria vendin nga pushtimi? 

Kjo është thjesht teorike, natyrisht, pasi Zvicra nuk ka një përvojë të tillë paraprake. Vendi as nuk u kundërpërgjigj kur Napoleoni erdhi për të thirrur në 1798, transmeton tutje albinfo.ch. 

Nuk ka asnjë mënyrë për të ditur me siguri nëse pajisjet aktuale dhe 147,510 trupat (përfshirë 102,715 ushtarë të gradës dhe dosjes) mund ta mbrojnë Zvicrën nga sulmi. 

Megjithatë, çështja e aftësive mbrojtëse të vendit është e vlefshme mes tensioneve në rritje në gjithë Evropën. 

Është edhe më e rëndësishme pasi në vitin 2010, Zvicra hoqi një pjesë të madhe të pajisjeve të saj ushtarake kur zvogëloi në mënyrë dramatike forcat e armatosura, së bashku me shpenzimet ushtarake – një trend që kishte vazhduar në vitet në vijim. 

Edhe shtëpitë private me strehimore të detyrueshme për t’u përdorur në rast sulmi u hoqën gradualisht në favor të objekteve komunale. 

Nuk është për t’u habitur që një numër deputetësh kanë bërë thirrje për përgatitje më të mirë, duke përfshirë ri-pajisjen e trupave tokësore dhe rinovimin e forcave ajrore – kjo e fundit është bërë me blerjen e 36 avionëve luftarakë F-35A nga SHBA-ja në zëvendësojë flotën aktuale të vjetër të vendit.