Entwicklung
Precedenti i Kosovës
Marrëveshja e arritur mes Kosovës dhe Serbisë ngjalli reagime të shumta dhe legjitime në opinionin shqiptar. Themi legjitime, ngase ajo zyrtarizon historikisht një realitet faktik që ka mbretëruar në Kosovë që nga viti 1999 në enklavat serbe brenda saj, si dhe në Veri të Kosovës, ku autoriteti i institucioneve kosovare nuk është ushtruar. Me këtë akt të fundit politik të njohjes së Asociacionit të komunave me shumicë serbe situata e qeverisjes paralele, e krijuar viteve të fundit, njihet tani e tutje si një realitet de jure nga vendimmarrësit politikë të Kosovës, të zgjedhur nga populli i Kosovës me mjete demokratike. Kjo marrëveshje, në emër të shtetforcimit dhe stabilizimit të brendshëm dhe të jashtëm politik, legjitimon një proces, i cili dobëson unitetin e këtij shteti të brishtë, gjë që pastaj edhe vështirëson procesin e mëvetësimit politik, por edhe socioekonomik dhe kulturor afatgjatë. Kjo zgjidhje politike që rezultoi tani me marrëveshjen në fjalë dëshmon po ashtu edhe moskapacitetin dhe mungesën e vizionit të lidershipit politik kosovar për të integruar pakicat në unitetin politik dhe ekonomik kosovar.
Në fakt, marrëveshja e fundit është më shumë një shkëmbim i një pjese të sovranitetit të brendshëm të Kosovës, d.m.th., administrimi që një qeveri e organizon brenda një shteti dhe i cili thirret në emër të një autoriteti dhe kontrolli të brendshëm politik, për të fituar pjesërisht një sovranitet të jashtëm, d.m.th., shpërthimin legjitim simbolik jashtë kufijve administrativë, respektivisht njohjen e Kosovës në koncertin e kombeve. Mirëpo, në realitet, ky shkëmbim është njëkohësisht duke e cenuar sovranitetin e jashtëm, në kuptimin e doktrinës që buron nga parimet e Westphalisë, ngase i jep hapësirë një shteti fqinj, respektivisht Serbisë, që të ndërhyjë në punët e brendshme të Kosovës nëpërmjet elementit minoritar serb në Kosovë.
Për hir të objektivitetit vlen po ashtu të kujtojmë faktin se njohja e realitetit politik-territorial të pakicës serbe në Kosovë veçse ka qenë i qendisur në Pakon e Ahtisaarit. Kjo pako është aprovuar dhe integruar në strukturën juridike-kushtetuese dhe institucionale të shtetit të Kosovës. Pakoja në fjalë, në një fazë të parë, pa e emëruar, e pati konsideruar pavarësinë e Kosovës si të vetmen alternativë, por edhe pati eksponuar elemente të autonomisë së serbëve në Kosovës (lidhjet horizontale mes komunave serbe si dhe lidhjet vertikale me Serbinë), pa i emëruar po ashtu atë.
Sa për fund, fakt është se paqja e ka një çmim për secilën palë. Mirëpo, mënyra se si në Kosovë po territorializohen të drejtat e pakicave brenda një strukture shtetërore është një precedent që mund të përdoret edhe në shtetet fqinje që llogarisin komponente të ndryshme etnike, sidomos kur ato janë me peshë demografike.
E-Diaspora
-
Neue EKM-Studie: Einbürgerung als Privileg Die ordentliche Einbürgerung ist seit der Einführung des neuen Bürgerrechtsgesetzes 2018 selektiver geworden: Der Anteil von...
-
Albanische Sprache in der Schweiz: Eine wachsende Präsenz, die mehr Anerkennung fordert
-
Prof. Dr. Schader: Ohne angemessene Bemühungen könnte Albanisch in der Schweiz nach zwei Generationen aussterben
-
Heidi Heiz: Brückenbauerin in der Bildung – Von der Schulassistenz zur Schulleitung
-
Dr. Cristiana Lucchetti: „Albanisch wird in der Schweiz immer noch unterschätzt“
Leben in Österreich
-
Europaabgeordnete-Kandidatin Kati Schneeberger eröffnet in Wien die Ausstellung „Gewaltfreier Widerstand im Kosovo 1990-1998“ Die Präsidentin des Vereins „Kosovo goes Europe“, Kati Schneeberger eröffnet am 2Mai die Ausstellung „Gewaltfreier Widerstand...
-
Österreichische Persönlichkeiten gratulieren den Kosovaren zur Visaliberalisierung
-
Lukas Mandl: „Visa-Liberalisierung ist kein Geschenk, Sie haben es verdient“
-
Behindertengleichstellungsgesetz: Bundesrat will Schutz vor Diskriminierung stärken
-
Schweiz und Österreich festigen Kooperation zur Eindämmung der Sekundärmigration