A është vërtet kaq e rëndësishme të këndosh himnin kombëtar për t’u bërë austriak?

Heqja e diskutueshme e shtetësisë austriake të një burri, ka qenë një prej vendimeve që ka marrë më shumë vëmendje ditëve të fundit në Austri.

Të përmbushësh kërkesatë për t’u bërë shtetas austriak merr shumë kohë dhe përkushtim, të zotëroni gjermanishten, të paguani tarifa të larta dhe të provoni besnikërinë tuaj ndaj vendit. Të gjitha këto “nuk vlejnë”, nëse nuk këndoni himnin kombëtar.

Kjo është pikërisht ajo që i ndodhi një burri ukrainas gjatë ceremonisë së tij të natyralizimit në Baden, Austri e Ulët. Duke përmendur “arsye personale”, ai nuk pranoi të këndonte himnin kombëtar, duke bërë që zyrtarët t’i heqin shtetësinë.

Ligji dhe kufijtë e tij

Po, Akti i Shtetësisë së Austrisë kërkon që të këndohet himni kombëtar gjatë ceremonive të natyralizimit. Në mënyrë të veçantë, neni 21 mandaton një “vend solemn” me flamuj të dukshëm dhe këndimin kolektiv të himnit.

Por këtu është kapja: ligji nuk përcakton dënime për moskëndimin. Në fakt, ekspertë ligjorë si Bernhard Brehm, bashkëautor i komentit të Aktit të Shtetësisë, e quajnë këtë një “dispozitë të detyrueshme pa pasoja”, transmeton albinfo.at.

“Sigurisht që nuk do të ishte në përputhje me ligjin të revokohej dhënia e shtetësisë vetëm sepse dikush nuk i këndon himnit me zë të lartë”, tha Brehm për Der Standard. Po sikur dikush të kishte dhimbje të fytit? A do të kontrollonin zyrtarët lëvizjet e buzëve për të siguruar pajtueshmërinë? Ideja, thotë ai, është edhe “e paqartë” dhe e tepruar.

Është interesante se kërkesa për të kënduar nuk është as një traditë e gjatë. Ai u prezantua në vitin 2013 për t’i dhënë një ngjyrim ceremonie atij që përndryshe është një proces burokratik. Por a mund të përdoret vërtet një ligj që synon të ngrejë rastin për të hequr shtetësinë?

Vendimi për të hequr shtetësinë e burrit nuk ishte vetëm një çështje ligjore – ishte një deklaratë politike. Udhëheqësit në Austrinë e Poshtme, duke përfshirë deputetin e ekstremit të djathtë të FPÖ, Udo Landbauer, e cilësuan atë si një çështje të besnikërisë kombëtare.

“Kushdo që refuzon të identifikohet me Austrinë tregon se nuk është i gatshëm të pranojë parimet bazë të atdheut tonë”, tha Landbauer.

Megjithatë, kjo përgjigje mund të zbulojë më shumë për prioritetet e qeverisë aktuale sesa mungesën e supozuar të besnikërisë së këtij njeriu.

Kjo situatë mund të ishte hedhur poshtë si një keqkuptim i vogël në një klimë të ndryshme politike dhe jo si një polemikë kombëtare.

Patriotizmi dhe liria e fesë

Çfarë ndodh nëse dikush refuzon të këndojë për arsye legjitime, siç janë besimet fetare? Për shembull, Dëshmitarët e Jehovait përmbahen nga këndimi i himneve kombëtare si një akt adhurimi, të cilin e rezervojnë vetëm për Perëndinë. Mediat austriake raportuan se dyshohet se ky ishte rasti me ukrainasin.

A do të thotë kjo se besnikëria e tyre ndaj Austrisë duhet të vihet në dyshim?

Tani për tani, burri ka mundësinë të kundërshtojë vendimin në gjykatë dhe precedenti sugjeron se ai mund të ketë një çështje të fortë.

Në vitin 2006, Gjykata Kushtetuese e Austrisë rrëzoi një vendim të ngjashëm kundër një burri sudanez, i cili, për arsye fetare, refuzoi të shtrëngonte duart me gratë, duke e quajtur atë “arbitrar”.

Mbetet për t’u parë nëse ky incident i fundit ndjek të njëjtën rrugë – dhe ne as nuk e dimë nëse burri do të shkojë në gjykatë.

 

---