Mësuesit, të pafuqishëm përballë ndryshimit të sjelljes së fëmijëve të vegjël

(KEYSTONE/Gaetan Bally)

Derisa shkolla ka rifilluar, shumë mësues në klasat 1-2P po shprehin shqetësim në rritje për ndryshimin e sjelljes së fëmijëve të moshës 4 deri në 6 vjeç. Dy peticione nga Vaud dhe Fribourg do të dorëzohen ditët në vijim. Ata po bëjnë thirrje për burime dhe veprim të shpejtë.

Caroline Richli dha dorëheqjen pas 28 vjetësh mësimdhënie në kantonin Vaud, duke përfshirë 15 vjetët e fundit me klasa 1-2P.

“Kam pasur një djegie tetë vjet më parë. Kishte dy situata të pamenaxhueshme në klasën time. Kur u ktheva, u përpoqa të bëja më të mirën, por me të vegjlit nuk mjafton”, tha ajo.

Për të, sjellja e nxënësve ka ndryshuar.

“Nuk më pëlqen të them se fëmijët janë më keq se më parë, sepse nuk është e vërtetë. Ka shumë shqetësime dhe vuajtje në shoqëri në përgjithësi dhe ata janë në vijën e parë. Kështu që ata sjellin edhe vuajtjet e tyre, frikën e tyre, zemërimin, veçoritë e tyre në shkollë. Dhe shumë fëmijë janë në lojëra të dhunshme ose në ekran, dhe nuk dinë më si të jenë në jetën reale, në marrëdhënie, kështu që ne duhet t’i mësojmë të gjitha këto, gjë që është një sfidë e bukur në vetvete, duhet të kemi hapësirën, kohën dhe mjetet për të investuar 100% me ta”, përshkruan ajo.

Një peticion nga një kolektiv mësuesish në Vaud mbështet këtë ish-mësuese. Me terma të forta teksti përshkruan disa fëmijë me dhunë të madhe në to. Ai kërkon masa të shpejta, duke përfshirë bashkëmësimdhënien, pra praninë e dy mësuesve gjatë katër mëngjeseve kur viti i parë dhe i dytë janë bashkë.

Nënshkruar nga më shumë se 2200 persona, peticioni, i mbështetur nga tri sindikatat SPV, SSP dhe Sud, do t’i paraqitet Këshillit të Madh të martën.

Një tjetër peticion i Fribourg-ut kërkon gjithashtu “një reduktim të numrit të studentëve për klasë, qoftë duke reduktuar numrin e studentëve ose duke zbatuar bashkë-mësimdhënien”. Më shumë se 3000 mësues ose njerëz të afërt me shkollën e kanë nënshkruar atë. Së shpejti do t’i dorëzohet edhe Këshillit të Madh të kantonit.

Nga ana e Vaud-it, Frédéric Borloz, kreu i Departamentit të Arsimit dhe Trajnimit, thotë se ka dëgjuar dëshmitë dhe shqetësimin e mësuesve 1-2P. “Kur mbërrita dy vjet më parë, filluam një hetim dhe filluam një sërë masash. Në përgjithësi duhen tre vjet për të zbatuar plotësisht këtë lloj veprimi”, shpjegon ai. Për këtë vit të ri shkollor janë liruar 4.3 milionë franga enkas për klasat e para. Ato janë në dispozicion të institucioneve për bashkëmësimdhënie, të përkohshme ose jo.

Kjo prani e dyfishtë në klasë, kolegji Emile Gardaz, në Echallens (VD), ka vendosur ta zbatojë atë për dy javët e para të shkollës. Për drejtorin e saj, Nicolas Viguet, i cili gjithashtu e vëren këtë zhvillim negativ në klasat e shumë të rinjve, masa është e nevojshme. “Kjo na lejon të identifikojmë studentët që do të kërkojnë mbështetje specifike më vonë”, analizon ai.

Në institucionin e Vaudois, Camille Rochat, hapi dyert e klasës së saj për kamerat Mise au point. I pranishëm në këto ditë të para është edhe kolegu i saj Anouk Juriens. “Ndihem vërtet i pafuqishëm”, thotë ky i fundit. “E kisha zgjedhur këtë punë për t’i shoqëruar fëmijët në një rrugë që duhet t’i lejojë ata të rriten. Më duket se nuk mund ta bëj më këtë, edhe nëse vazhdoj të vendos gjithë dashurinë dhe zemrën time në punën time”, shton ajo.

“Ka pak momente shkëmbimi me fëmijët”, vijon Camille Rochat. “Që tani e tutje, ne duhet të veprojmë më shpesh si polici. Ne jemi atje si mbikëqyrës dhe është e vështirë të ulemi me një fëmijë dhe të luajmë një lojë, t’i lexojmë një histori ose thjesht të flasim me ta, ndërsa disave u duhet ky kontakt. me mësuesit”.

Mësuesja 25-vjeçare megjithatë përpiqet të qëndrojë pozitive: “Kjo javë e vitit të ri shkollor është më e bukura e jetës sime, kur shoh buzëqeshjen e fëmijëve. Por nëse momentet pozitive fillojnë të mos kompensojnë më ato më të vështirat, do të mendoj të bëj diçka tjetër ose ndryshe”, përfundon ajo./RTS