Zvicër: I riu shqiptar, përfundoi një nga shkollat më të mira në botë në fushën e hotelerisë

Rastave të suksesshme të shqiptarëve në Zvicër, pa dyshim i shtohet edhe Krist Dodbibaj, një profesionist i suksesshëm në fushën e hotelerisë, organizimeve dhe manifestimeve.

Mërgimtari shqiptar, Dodbibaj, ka përfunduar studimet në Universitetin e Lozanës në Zvicër, “Ecole Hoteliere de Lausanne” (EHL), i cili konsiderohet si një nga shkollat më të mira në botë në fushën e hotelerisë, transmeton albinfo.ch.

Aktualisht, ai po vazhdon studimet Master në Universitetin e Gjenevës, dega Menaxhim i Përgjithshëm. Synimi i tij është të marrë të gjitha eksperiencat dhe përvojën e tij në Zvicër për ta çuar në vendlindje.

Vlen të theksohet se Krist Dodbibaj, i lindur në Elbasan më 1995, shkollën fillore e ka mbaruar në Kanada dhe pas saj jeta e ka çuar të jetojë në disa vende të Europës, si në Spanjë, Çeki dhe derisa në vitin 2011 u vendos në Zvicër.

Ndërkohë, pasi mbaroi gjimnazin në Gjenevë, filloi duke kërkuar degën që do të fokusohej për të ndërtuar një karrierë që do i shërbente atij dhe vendit të tij të origjinës, Shqipërisë. Për ta provuar vetën, Kristi gjeti veten duke punuar në një hotel 100-vjeçar, “Gstaad Palace”, në Gstaad të Kantonit të Bernës, ku u ballafaqua me standarde të forta të punës zvicerane dhe vendosi që dega e tij studimit të jetë Hoteleria dhe Turizmi.

Për këtë fushë, Kristi zgjodhi të studiojë në Ecole Hoteliere de Lausanne (EHL), që sipas rankimeve botërore mbahet si një nga shkollat më të mira në botë në fushën e hotelerisë.

Gjatë studime në EHL, Kristi fillimisht si i vetmi shqiptar në këtë shkollë, arriti të marrë rolin e Koordinuesit të Komunikimeve të Studentëve, një pozicion që fitohet me fushata dhe votime. Në këtë shkollë, Kristi ka arritur të përçojë vlerat dhe kulturën shqiptare në mesin e qindra studentëve të botës. Në EHL, Kristi u diplomua në mes të pandemisë dhe kjo e bëri që të mendohet për të ardhmen e tij. Ai aktualisht po bën një Master në Universitetin e Gjenevës, dega Menaxhim i Përgjithshëm, dhe sapo të mbarojë, do të marrë gjithë eksperiencat dhe përvojën e tij në Zvicër për ta çuar në vendin e tij të lindjes, në Shqipëri, për të punuar në sektorin e turizmit.

Ai do të punojë për kompanin “Elite Travel Group”, e cila përgatit paketa pushimesh dhe produkte turistike për tregun shqiptar. /Albinfi.ch

Deni Hoxha, studenti shqiptar i diplomuar në Bachelor dhe Master në Universitetin e Harvardit

Deni Hoxha është shqiptari, i cili jeton në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe është studenti i parë i gjeneratës së tij i diplomuar në Bachelor dhe Master në Universitetin e Harvardit, shkruan albinfo.ch.

Vlen të theksohet se angazhimi i Denit me diasporën përfshin themelimin e “Harvard Albanian Students Association” dhe platformës mediatike “Team Albanians”.

Po ashtu, veçohet se Deni është Asistent Shkencor në Qendrën e Kërkimit për Lindjen e Mesme dhe Afrikën e Veriut në Shkollën e Biznesit të Harvardit.

Deni Hoxha ka njoftuar miqtë e tij në Twitter se ka diplomuar nga Universiteti prestigjioz i Harvardit në shkallën Bachelor dhe atë Master, duke ndarë edhe fotografi nga rasti.

Ai thotë të jetë studenti i parë i gjeneratës dhe emigrant që ka bërë një gjë të tillë.

“Ëndrrat u bënë realitet!” – shkruan ai. /Albinfo.ch

Tropojani që sfidon majat e kuzhinës franceze

Armand Hasanpapaj është vetëm 25 vjeç dhe prej vitesh ushtron profesionin e kuzhinierit në Francë, shkruan albinfo.ch.

Kuzhina për të është vendi ku realizon çdo ide lidhur me përgatitjen e ushqimeve që shquhen për shije të veçantë dhe dekore mbresëlënëse.

Duke qenë se çdo vend ka specialitete të ushqimeve, ato të tropojanit dallohen fare lehtë në Francë, si nga ana e gatimit, ashtu edhe për nga prezantimi dhe garnitura e pjatave, e cila punohen me shumë delikatesë nga ai.

Franca është një nga shtetet që njihet për ushqimet e saj më të mira në botë. Por, përfshirja e kuzhinierit shqiptar brenda këtij shteti ka bërë që kuzhina franceze të jetë edhe më e pasur dhe më e frymëzuar, duke i futur edhe ushqimet tradicionale shqiptare brenda shoqërisë franceze.

Armandi u bë i famshëm në gjithë Francën për mënyrën e veçantë të përgatitjes së ushqimit, si ëmbëlsirat, ashtu edhe gjellët dhe brumërat. Shumë kuzhinierë me eksperiencë të lartë kanë shijuar pjatat e mrekullueshme të përgatitura nga ai, duke u ndarë të mahnitur me ushqimet e tij.

Ai mori pjesë edhe në programin “Objectif Top Chef”, i cili mbahet në Francë. Pavarësisht konkurrencës së madhe, profesionaliteti i të riut shqiptar e ka habitur jurinë, duke u renditur ndër finalistët më të mirë.

Përveç tjerash, Armandi tashmë është kthyer në sensacionin e internetit me videot e tij të gatimit, duke treguar shumë receta të ndryshme, me theks të veçantë ato shqiptare dhe franceze, shkruan tutje albinfo.ch.

Nga Shqipëria, për t‘u bërë një emër suksesi në Francë

Armandi është me prejardhje nga Tropoja, por ka jetuar dhe është shkolluar në Tiranë. Ka gati 9 vjet që ai jeton dhe punon në Francë, ku nisi edhe shkollën e kuzhinës.

Vlen të theksohet se Franca ishte destinacioni i parë dhe i vetëm i tij i jetës, deri më tani.

Si për çdo shqiptar, realiteti i vendlindjes me atë të Francës ishte ndryshe. Përshtatja, ambienti, gjuha, shoqëria, kultura dhe punësimi kanë qenë disa nga sfidat, të cilat pothuajse çdo mërgimtar i ka përjetuar në fillmet e veta në mërgim.

Njëjtë ka ndodhur edhe më Armandin, për të fillimi ishte i vështirë, sepse nuk kishte njohuri rreth gjuhës, por dëshira dhe vullneti i tij ishin më të mëdha se sfidat që ai kishte para vetes në atë kohë, pavarësisht moshës së re.

“Në Francë nuk kanë shumë qejf që emigrantët të arrijnë diçka. Unë nuk kam shumë kohë në Francë, edhe gjuha më pengon pak. Ndoshta nuk duan të shohin të huaj të jenë të suksesshëm në vendin e tyre. Por, unë kam marrë forcë dhe duke qenë se vij nga një vend i vogël, kam dashur të tregoj se edhe nga Shqipëria mund të dalin chef-a shumë të mirë”, është shprehur Armandi.

Personi kryesor që e ka shtyrë drejt suksesit Armandin pa dyshim që ka qenë nëna e tij, Fatimja, e cila në Shqipëri, Tiranë, zotëronte një dyqan ëmbëlsirash. Ai ndoqi zanatin e së ëmës dhe me shumë sukses tani po depërton në kuzhinën franceze, shkruan albinfo.ch.

Finalist i “Objectiv Top Chef” në Francë

Armand Hasanpapaj, i cili prej vitesh ushtron profesionin e kuzhinierit në Francë, është cilësuar si një nga më të mirët e gastronomisë franceze. Ai ka qenë pjesë e shumë konkurseve në këtë fushë, ku dhe është vlerësuar me disa çmime.

Ani pse i ri në moshë, me profesionalitetin dhe dashurinë që ka për ushqimet, iu bë e mundur që ai të punojë me “Chefs” më të mëdhenj me bazë në Lyon: si Mathieu Viannay, Fabrice Moya, Régis Marcon.

Ai u rendit i katërti në finalen e “Objectif Top Chef”, e cila mbahet në Francë dhe është programi më i famshëm për fushën e gastronomisë në këtë shtet.

Në këtë program kishte sfida dhe konkurrenca ishte e madhe, mirëpo profesionaliteti i të riut shqiptar e ka habitur jurinë, duke e cilësuar nga më të mirët dhe me aftësi mbresëlënëse pune. “Çdo pjatë e përgatitur nga Armandi është një pikturë në vete”, është shprehur juria e “Objectif Top Chef”.

Për tre vjet rresht Armandi ishte pjesë e një gare të rëndësishme gatimi në “Refugee food festival”, ku ka servirur gjithmonë gatime dhe specialitete të veçanta, duke përforcuar profesionalitetin e tij në këtë fushë.

Dashuria për ushqimet tradicionale shqiptare

Kuzhina shqiptare është një përzierje e influencave të ndryshme, e njohur për vlerat e larta ushqimore dhe shijen e saj mjaft të mirë. Pothuajse çdo krahinë ofron specialitetet e saj të veçanta.

Pa dyshim se ndër recetat e preferuara të Armandit janë edhe disa prej gatimeve shqiptare, si bakllavaja dhe byreku.

“Pjata e parë që kam mësuar nga gatimet është byreku. E shikoja se si hidhte petën e byrekut dhe mendoja se ishte diçka fantastike. Shpeshherë më kërkojnë të gatuaj byrek. Është diçka shumë e shijshme. Ndërsa për mua ushqimi i preferuar shqiptar vjen nga krahina jonë në veri dhe quhet leqenik misri”, tregon Armandi.

Armandi është një emër premtues në kuzhinën franceze.

Një portet për Armand Hasanpapaj ishte postuar në magazinen albinfo.ch të muajit mars 2021!

/Albinfo.ch

 

 

Erolina, shqiptarja e parë shofere e autobusit në Ticino

Ndër shumë vajza dhe gra shqiptare që po tregohen të suksesshme në fusha të ndryshme në diasporë, është sigurisht edhe Erolina (Maliqaj) Gashi, e lindur në Kosovë dhe e rritur në Zvicër, shkruan albinfo.ch.

Kësaj radhe, për dallim nga herët e tjera, Albinfo.ch ju sjell një storie suksesi që ka të bëjë me një vajzë shqiptare, vozitëse autobusi në kantonin e Ticino-s.

Ani pse në shtetin e Kosovës vozitja e autobusëve nga një femër vazhdon të jetë e pazakont, në shtetet evropiane kjo gjë është më se normale, veçmas në Zvicër.

Erolina (Maliqaj) Gashi është vetëm 25-vjeçare dhe po në këtë moshë arriti të bëhet shoferja e parë e autobusit në kantonin e Ticinos, ëndërr kjo që në moshën e saj të re, shkruan tutje albinfo.ch.

Ajo ka lindur në një fshat kosovar, Poslisht, të komunës së Prizrenit. Ndërkohë që në moshën pesëvjeçare emigroi në Zvicër për t’iu bashkuar familjes së saj.

“Në moshë shumë të re, kur i kisha vetëm 5 vjeç, emigrova në Zvicër dhe iu bashkova familjes sime, babait tim, Misinit, bashkë me mamin, Jetmiren dhe motrën Mirinda. Babai ka jetuar dhe ka punuar në Zvicër që nga viti 1989, e bashkimi i familjes ishte parësor dhe një nismë e re për familjen time dhe mua, në realizimin e ëndrrave të mia”, tregon Erolina.

Gjithashtu, ajo ndan edhe historinë e saj për Albinfo.ch lidhur me ambientimin jo të lehtë në Zvicër, shoqërinë, shkollimin etj.

Në filim ishte shumë e vështirë për mua, isha mësuar me një kulturë tjetër në Kosovë, pavarësisht që isha shumë e re. Pastaj, përjetimi i luftës si fëmijë, traumave, gjërat që i kishim përjetuar sikurse të gjithë njerëzit e Kosovës në atë kohë, kanë pasur ndikim tek unë. Por, me kalimin e kohës, ne si familje dhe personalisht unë gradualisht u intergrova shumë mirë, si në ambientin e shkollimit, ashtu edhe në shoqërinë zvicerane”, shprehet ajo.

Vlen të theksohet se Erolina mësimet i ka përfunduar në shkollën “Media” në Viganello, ku më pas vazhdoi edhe 3 vjet të tjera në nivelin profesional “Arte Mestieri SAMS Viganello, Lugano”, shkruan albinfo.ch.

Dëshira që një ditë të bëhet shofere e autobusëve

Erolina që e vogël kishte shprehur dëshirën për vozitje dhe aq më shumë kur shikonte ngasjen e autobusëve.

“Kur isha në moshë shumë të re, ëndërroja se do të bëhem shofere dhe vazhdimisht e pyesja babain se a do të vijë dita që edhe ne femrat të vozitim, duke ia përshkruar autobusin që kalonte pranë nesh”, tregon ajo.

Misini, babai i Erolinës, ka qënë një nga motivuesit kryesor që vazja e tij të ndjekë çdo ëndërr të saj dhe ta realizojë atë, me punë dhe sakrificë, shkruan albinfo.ch.

“Babi më thoshte se çdo punë e mirë është e mundshme dhe e realizueshme në jetë. Dhe, prej atij momenti kam pasur këtë dëshirë, që një ditë të bëhem shofere e autobusit gjigant që po e shihnim përballë nesh në atë kohë”, shprehet ajo.

Erolina ka mësuar dhe ka ndjekur me shumë pasion vozitjen e autobusëve, duke përfunduar me afat rekord të gjitha provimet e saj teorike dhe praktike lidhur me vozitjen.

Në moshën 25-vjeçare ajo u bë shqiptarja e parë vozitëse në kantonin Ticino, në komunën Lugano, ku jeton dhe vazhdon të punojë edhe më sot.

Nga ana tjetër, Misin Maliqaj, babi i Erolinës, ndjehet krenar për arritjet e vajzës së tij, aq më shumë në profesionin që ajo kishte ëndërr që e vogël.

“Unë, së bashku me familjen, jemi shumë krenarë për sukseset e Erolinës që ia arriti qëllimit për realizimn e ëndrrës së saj që kishte që në ditët e para të ardhjes në Zvicër, për t’u bërë një shofere e denjë dhe në shërbim të qytetarëve”, përfundon Misini. /Albinfo.ch

Vetëm vozitja është më e mirë se „MeinMech“

Mekaniku“ im është një nga idetë më brilante për servisimin e veturave, që po shtrihet me hapa të shpejtë në mbarë Zvicrën. Mbrapa idesë „MeinMech“ qëndron një shqiptar ambicioz që sjell përmes këtij projekti risi në tregun e servisimit të veturave në Zvicër. Duke u futur kështu në mes garazhistit që kërkon të ketë sa më shumë qarkullim dhe pronarit të veturës që kërkon ta ngasë veturën me sa më pak shpenzime e pa humbur shumë kohë në Zvicrën dinamike, ku koha është gjëja me e shtrenjtë e njeriut.

Projekti „MeinMech.ch“ është ideuar e konceptuar për një kohë të gjatë në shkollën e Lartë Ekonomike HWZ në Cyrih nga ish-studenti i këtij fakulteti, Naim Osmani. Synimi i tij ishte ruajtja e klientëve nga shpenzimet e panevojshme të servisimit të veturës dhe kursimi i kohës duke ua ofruar mundësinë e marrjes dhe sjelljes së veturës në shtëpi.

„Pasi kisha shkruar dhe dorëzuar idenë time tek profesorët e fakultetit, ata më ftuan për ta prezantuar para eksperteve të Swiss Startup Factory. SSF është një kompani e madhe ne Zvicër që analizon idetë dhe nxjerr në treg produktin”, tregon ekonomisti 33 vjeçar.

Pas një faze shtatëmujashe të testimit të projektit, Naimi regjistron në maj të 2019-ës idenë e tij duke e kthyer atë në një model biznesi që merr rolin e ndërmjetësuesit mes garazhit, që është specialist, dhe klientit që s’ka pothuajse fare njohuri mbi veturën apo gjendjen teknike të veturës.

 

Servisimi që nuk ka ndryshuar prej 50 vitesh

„Ju nuk e paramendoni dot, por garazhet e servisimit punojnë ende sikur para 50 viteve. Ka shumë garazhistë që shpesh ndërrojnë pjesë, edhe pa pasur nevojë. Kur pronari dorëzon veturën në garazh, mekaniku e kontrollon dhe ia thotë çmimin e riparimit ose servisimit pa e ditur mjaftueshëm se a duhet ndërruar ato pjesë apo jo“, shpreh revoltën e tij Naimi që për një kohë të gjatë mendonte vetëm si të gjejë modelin më të mirë për të parandaluar keqpërdorime të këtilla që varfërojnë financiarisht klientin.

„Një pjesë e mirë e garazhistëve nuk janë korrektë. Ka raste kur frenat mund t`i përdorësh p.sh. edhe nja 15 mijë kilometra, por ata t`i ndërrojnë seüpse duan t`i marrin paret. Këto pika jo korrekte nuk më pëlqenin mua, prandaj kërkoja një model të ri për të ndryshuar këtë mënyrë të servisimit e riparimit të veturave“, flet me vendosmëri babai i dy fëmijëve që deri ne moshën 6 vjeçare ishte rritur larg prindërve, vetëm më vëllanë e madh dhe gjyshërit e tij, në Gostivar.

 

MeinMech servison në mbarë Zvicrën rreth 300 vetura në muaj

 Naimi ka aktualisht 300 klientë në muaj që i servisojnë veturat e tyre përmes kompanisë së tij, MeinMech. Firma e tij është rritur me 10 punëtorë. Ndërkohë ata kanë nisur punën me filialin e tyre edhe në Austri, duke ofruar shërbime servisimi në Vjenë.

„Në Zvicër pika jonë frekuentuese është në Cyrih. Kemi 35 garazhe partnere me shtrirje në St. Gallen, Bernë, Argau e vende tjera me rreth 90% të klientëve zviceranë, tregon ai. Klientët që synojnë MeinMech janë ata që ngasin vetura të segmentit 4, që nënkupton ato pa garancion servisimi. Janë kryesisht vetura prej 8 deri në 15 vjet që i ngasin zakonisht klientë të moshës 40 deri 50 vjeç, të cilët në shumicën e rasteve nuk duan ta ndërrojnë veturën. Numri i veturave të segmentit 4 që qarkullojnë rrugëve të Zvicrës, shkon në 1.5 milion.

Pas 15 vjetësh punë nëpër garazhe, diplomon për Biznes dhe Ekonomi

„Para se te filloja me biznes, vëllanë e kam parë si idhull”, rrëfgen Naimi. Doja të bëhesha si Rifati, mirëpo interesimi im ishte te motoristika, kështu që pasi kisha mbaruar zanatin, punova dy vjet si mekanik, por doja gjithnjë të bëja diçka më shumë. Me interesonte elektronika e automjeteve, diagonoza, dhe jo vetëm të ndërroja pjesë. Kështu, unë vazhdova specializimin për “automobil diagonostiker”, pastaj për mësues të nxënësve të drejtimeve mekanike dhe mbarova një vit shkollor për të qenë ekspert i provimeve përfundimtare (LAP) për nxënësit.

Naimi kishte bërë 15 vjet punë nëpër garazhe, kishte ndërruar tri vende pune dhe në fund nuk kishte arritur të bëhej më shumë se një shef i një garazhi të Mercedesit me një pagë normale. “Një ditë u ndala dhe i thashë vetes: a dua unë vërtet ta kaloj tërë jetën duke punuar në garazh? Natyrisht që jo- u përgjigja dhe fillova të interesohem për shkollim të metutjeshëm. Por shkollën që doja të bëja, më thanë që është shumë e vështirë, plus e vëreja që nuk e kisha mbështetjen e plotë të familjes. Ata donin të më kursenin dhe të gjithë frikësoheshin se mos ndoshta nuk arrij të shkoj deri në fund me studimet“. Pas shumë diskutimeve në familje dhe me shoqëri, unë regjistrova në vitin 2015 në HWZ-Cyrih studimet për Bachelor “Betriebsökonomie”. Tre semestrat e parë mësoja nga tetë orë në ditë. Isha i motivuar dhe doja t’ju dëshmoja të gjithëve që kishin pasur dyshime, se mund t’ia dal. Katër vite të studimeve, me tetë semestra, ishin shumë të rënda për mua, por njëkohësisht edhe koha më e mirë e jetës sime sepse u lidha me shumë shokë e njerëz të profileve të ndryshme dhe mbi gjitha mora diplomën Bachelor për Biznes dhe Ekonomi.

Të gjitha shërbimet për klientin, jo më larg se 15 km nga vendbanimi i tij

Garazhi duhet të garantojë punë cilësore. Klienti në anën tjetër do të dijë me saktësi çfarë duhet bërë në veturën e tij dhe sa do t`i kushtojë. Klientët mund të japin në faqen tonë modelin e veturës dhe çfarë duhet bërë. Ne i bëjmë ofertën klientit në një garazh jo më larg se 15 km nga vendbanimi i tij. Garazhisti shkon mandej e merr veturën te klienti, e rregullon dhe ia kthen prapë në shtëpi. Kurse ne jemi partneri apo garantuesi i servisimit dhe tërë komunikimi bëhet me ne. Madje edhe fatura kalon përmes nesh. Garazhet e vogla familjare me nga katër pesë punëtorë, nuk kanë asnjë shans t`i konkurrojnë garazhet e mëdha si Amag, Merbach, Emil Frey me marketing, punëtorë e cilësi. Këtu ne kërkojmë një mes për të gjithë, marketingun për garazhet e vogla e marrim ne përsipër.

Foto:Armend Berisha

/Publireportazh/

 

 

 

Njihe Kosovën me Nailen

Nailja e zhvillon aktivitetin e saj si guidë turistike kryesisht në rajonin e Pejës, por edhe në Prishtinë dhe Prizren. Ajo ësjtë angazhuar në këtë aktivitet që nga viti 2010. Gjatë kohës që Nailja punonte për një organizatë që merrej me mbrojtjen e trashëgimisë kulturore në Deçan, ajo dëgjoi për një kurs 3-mujor për trajnimin dhe certifikimin e guidave turistike. Duke qenë se e njeh mirë gjuhën angleze, ajo vendosi ta ndjekë kursin dhe sot punon si guidë,

Njihe Kosovën me Nailen

Turet që udhëheq zakonisht zgjasin 8 orë, por mund të zgjasin edhe më shumë, varësisht pengesave të trafikut apo të papriturave gjatë rrugës. Ka edhe ture që zgjasin më shkurt, apo janë gjysëm-ditore. Turet një-ditore zakonisht përfshijnë pjesën e vjetër të Prishtinës, ku vizitohen objektet e kultit dhe muzetë, Bulevardi Nënë Tereza, pastaj nisemi për në qytetin e Prizrenit ku vizitohen monumente dhe shijohet një drekë dhe kafe. Pjesë e turit të organizuar është edhe koha e lirë për turistët dhe vizitorët që të shëtisin nëpër qytet për suvenire ose të shijojnë makiaton, çajin ose ndonjë pije tjeter që servohet në Kosovë. Nailes i pëlqen shumë t’ju flasë grupeve të saj për Deçanin, qytetin ku është rritur. Fokusi i rrëfimeve të saj për Deçanin janë kullat dhe ngjarje që shumica prej nesh i kemi jetuar ose përjetuar.

Pasioni për profesionin e dytë

Në punën e saj si guidë turistike ka shumë momente të bukura dhe interesante. Një moment i tillë ka qenë kur para disa viteve ka shoqëruar një grup me turistë kinezë dhe teksa u tregonte për luftën në Kosovë, udhëheqësi i grupit kishte nisur të qajë dhe më pas i kishte thënë Nailes: “pas gjithë këtyre që kanë ndodhur, prapë kur ecën nëpër qytet njerëzit të buzëqeshin dhe të rinjtë janë gjithë gaz e gjallëri”.

Nailja i inkurajon të rinjtë që ta shohin si mundësi profesionin e guidës turistike, sepse “kemi çfarë t’i tregojmë botës, jo vetëm nga aspekti historik dhe kulturor, por edhe nga aspekti i familjes, i mikpritjes dhe ai njerëzor”. Nailja shpreson që situata të normalizohet, të rifillojnë udhëtimet dhe të gjithë ata që vizitojnë Kosovën të marrin me vete kujtime të bukura.

Artikulli  është publikuar në magazinën albinfo.ch, numrin special të verës 2020 (Qershor-Korrik)

Në spital ai nuk është në radhë të parë imam

Kushdo që dëshiron të flasë me Zeadin Mustafin nga jashtë, mirëpritet në kapelën protestante. Vendi i takimit është befasues në shikim të parë, sepse Mustafi është përkujdesës shpirtëror i parë mysliman i punësuar në klinikën universitare. Së pari mirëpriteni në kapelë nga Thomas Wild.

“Ne punojmë në një ekip mbifetar dhe nuk jemi të punësuar nga kisha”, thotë bashkëdrejtuesi i ekipit të përkujdesësve shpirtërorë. Konkretisht kjo do të thotë që, si një përkujdesës shpirtëror protestant, ai herë pas here kujdeset edhe për pacientë të besimit mysliman, thotë Wild.

Zeadin Mustafi nuk është vetëm përkujdesës shpirtëror në Inselspital, por shpesh është edhe një ndërmjetësues mes stafit dhe të afërmve myslimanë.

Kushdo që dëshiron të flasë me Zeadin Mustafin nga jashtë, mirëpritet në kapelën protestante. Vendi i takimit është befasues në shikim të parë, sepse Mustafi është përkujdesës shpirtëror i parë mysliman i punësuar në klinikën universitare. Së pari mirëpriteni në kapelë nga Thomas Wild.

“Ne punojmë në një ekip mbifetar dhe nuk jemi të punësuar nga kisha”, thotë bashkëdrejtuesi i ekipit të përkujdesësve shpirtërorë. Konkretisht kjo do të thotë që, si një përkujdesës shpirtëror protestant, ai herë pas here kujdeset edhe për pacientë të besimit mysliman, thotë Wild.

Kur nevoja është më e madhe

Zeadin Mustafi shtron pyetjen e konstelacionit të kundërt. Vendas, me prejardhje nga Maqedonia Veriore, me origjinë shqiptare, studioi Teologjinë islame në Turqi dhe Pedagogjinë islame në Vjenë. Që nga fillimi i dhjetorit ai është duke punuar me një masë dhjetë për qind në Spitalin Universitar të Bernës. Ai po bën gjithashtu një praktikë në Zyrën e Migracionit të Kishës Protestante dhe udhëheq namazin e së premtes të një komuniteti shqiptar në Freiburg.

Stafi i infermierëve në njësinë e kujdesit intensiv dikur i kërkoi që ai të bisedonte me një burrë, gruaja e të cilit ishte rëndë e sëmurë, thotë Mustafi. Në vend doli se ishte një i krishter ortodoks serb. “Për fat të mirë, besimet e ndryshme nuk ishin problem”. Burri ishte shumë i lumtur që mundi të flasë me dikë.

Shembulli tregon dy gjëra: Meqenëse përkujdesja shpirtërore mbifetare mbahet në Inselspital, përkujdesësit shpirtërorë myslimanë duhet të jenë të hapur për t’u kujdesur edhe për njerëzit jomyslimanë. Dhe, në situata krize personale, prejardhja fetare nuk luan rol të rëndësishëm.

“Në spital kryesisht jam përkujdesës shpirtëror”, thotë Mustafi. Sidoqoftë, për disa pacientë dhe anëtarë të besimit mysliman, një afërsi e caktuar kulturore dhe fetare ende luan një rol të rëndësishëm.

Insel është duke hyrë në terren të ri

Këto raste janë një nga detyrat thelbësore të Mustafit. Sepse pastorët e krishterë mund të kujdesen për myslimanët deri në një shkallë të caktuar. Në prag të vdekjes, për shembull, formulohen lutje rituale ose recitohet nga Kurani. Por, edhe në rast të vdekjes ose të transferimit të të ndjerit mysliman në atdhe, kërkohen njohuri kulturore mbi ritet e funeralit islam. Deri në punësimin e Mustafit, ekipi i përkujdesjes pastorale në këto raste ka kontaktuar përkujdesës shpirtërorë myslimanë. Mirëpo, statusi i tyre vullnetar ishte i pakënaqshëm, thotë Wild. Prandaj, ekipi i përkujdesjes pastorale aplikoi për një vend pune deri te Drejtoria e Inselspitalit.

Me punësimin e Mustafit, Inselspital hyri në territor të paeksploruar. “Deri më tani ka pasur vetëm një përkujdesës shpirtëror mysliman në Zvicër, në institucionin ndëshkimor të Pöschwies”, thotë Hansjörg Schmid, drejtor i Qendrës Zvicerane për Islam dhe Shoqëri në Universitetin e Fribourg-ut. Në sektorin e spitalit “bashkëpunimi selektiv” ose bashkëpunim me persona nga një grup i kualifikuar i përkujdesësve shpirtërorë të pavarur është i zakonshëm. Integrimi i përkujdesësve myslimanë, sidoqoftë, lejon që përtej përkujdesjes shpirtërore, personeli i spitalit të këshillohet për “çështje etike, kulturore dhe fetare”, thotë Schmid.

Më shumë pacientë myslimanë

Zeadin Mustafi citon një shembull konkret, në lidhje me respektimin e orës së vizitës. Këto ndonjëherë interpretohen me bujari nga anëtarët e familjeve myslimane, të cilat mund të çojnë në konflikte me stafin e spitalit. Në raste të tilla ai tashmë ka ndërmjetësuar, thotë Mustafi. “Unë u shpjegoj infermierëve se vizita e të sëmurëve është një obligim i rëndësishëm në Islam. Kurse, në anën tjetër, i sensibilizoj të afërmit se orari, koha e vizitës duhet të respektohet”.

Në Austri Zeadin Mustafi gjithashtu punoi si përkujdesës shpirtëror nëpër burgje. Por, atij më shumë i pëlqen të punojë në spital. “Në spital mund t’u ndihmoj njerëzve që janë në raste urgjente”. Drejtuesi i bashkekipit Wild e sheh nevojën për këtë të verifikuar, sepse përqindja e pacientëve myslimanë po rritet vazhdimisht. Sipas Wild, numri i myslimanëve në përkujdesin shpirtëror në Inselspital u rrit nga një mesatare prej tre në mbi pesë për qind në gjysmën e parë të vitit 2020.

“Kjo me siguri ka të bëjë edhe me ndikimin e z. Mustafit”, thotë Wild.

* Intervistë e huazuar e Zeadin Mustafit, të realizuar për gazetën Der Bund të datës 06.08.2020

Profesion dhe pasion: guidë turistike në qytetin tim

Nora Arapi Krasniqi

Profesioni: Arkitekte konservatore / restauratore

Nora e zhvillon aktivitetin e saj si guidë turistike në qytetin e Prizrenit që nga viti 2014. Profesioni i saj i arkitektes konservatore/restauratore dhe puna në fushën e trashëgimisë kulturore janë edhe pikënisje e fuqishme, edhe ndërthurje e bukur me profesionin e saj të dytë si guidë turistike. Gjatë angazhimit në vitin 2009 për hartimin e  librit-guidë Prizren In Your Pocket, Nora është fokusuar edhe tek roli i rëndësishëm i turizmit kulturor. Njohuritë e saj profesionale për interpretim të trashëgimisë kulturore e ndihmojnë në punën si guidë turistike.

Prizren (Foto Arben Llapashtica)

Njihe Prizrenin me Norën 

Shëtitja në qytet bëhet kryesisht në këmbë. Ecja fillon nga pikëtakimi në Urën e Gurit, ku bëhet një prezantim i Prizrenit, përmbledhje e zhvillimit historik dhe i karakteristikave të qytetit, si: gjuhët lokale, harmonia fetare dhe diversiteti kulturor. Ndalesa e parë është në Kishën Katolike Zonja Ndihmëtare. Vazhdohet nëpër sheshin Shadërvan. Ndalemi në Kishën Ortodokse Shën Gjergji dhe dy kapellat e vogla. Ndalesa tjetër është të Kroi i Shadërvanit dhe më pas në Xhaminë e Sinan Pashës. Pastaj kalohet në pjesën moderne të qendrës histroike ku prezantohet periudha dhe zhvillimet në qytet gjatë mesit të dytë të shek. XX. Më pas vazhdohet për në Kompleksin e Marashit, për t’u kthyer në Kompleksin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit. Radhën më pas e ka Hamami i Gazi Mehmed Pashës, Teqeja Halveti, rruga e Farkatarëve dhe ndalesa e fundit në Kino Lumbardh. Në rastet kur ka ndonjë aktivitet kulturor në Kino Lumbardh, e përcjellim së bashku me vizitorët. Ky është një prej itinerareve gjysëm-ditore, që më së shpeshti kërkohet nga vizitorët, por varësisht nga koha dhe interesimi i tyre, mund të vizitohen edhe Kalaja e Prizrenit, apo Muzeu Arkeologjik me Sahat Kullë dhe Kisha e Shën Premtes, apo ndonje nga lokacionet e shumta në Prizren.

Pasioni për profesionin e dytë

“Prezantimi i karakteristikave të vendit, njoftimi me njerëz nga vende dhe formime të ndryshme, pyetjet sfiduese që mund të pranohen nga vizitorët, që njëkohësisht më ndihmojnë edhe mua të rizbuloj thesaret e qytetit tim. Këto janë disa nga elementet kryesore që më japin kënaqësi gjatë punës”, thotë Nora. Ajo shton se derisa të ketë mundësi, do të vazhdojë ta ushtrojë këtë profesion të dytë, pasi i jep kënaqësi takimi me njerëz të ndryshëm që duan ta njohin Kosovën.

Në janar 2020 Nora ia ka prezantuar pasuritë e Prizrenit Përfaqësuesit të Lartë të Bashkimit Europian, Josep Borell, gjatë vizitës së tij një-ditore në Kosovë. Nora tregon se ai shprehu shumë interesim në lokalet e filigranit dhe zejet tradicionale dhe vlerësim për produktet vendore.

 

Shqiptarja 27-vjeçare që zotëron shumë profesione në Zvicër

Të përshkruash portretin e Fjolla Berishës, tek e cila vërehen shumë veçanti, qoftë në sjellje, në formimin intelektual, profesional dhe etik, qoftë në qëndrimet e saj dhe, para se të gjithash në të menduar, nuk del e lehtë. Kjo ngase perspektiva e qasjes së personalitetit të saj të nxjerrë para dilemave të shumta, nga t’ia fillosh, cilin element të saj ta marrësh si bazë, cilës veçori t’i kushtosh rëndësinë parësore, kjo të krijon dyshime dhe pavendosmëri. Sepse te secili element gjejmë shumëçka që mund t’i qasemi për ta trajtuar sipas një pikëshikimi të caktuar, shkruan albinfo.ch.

Secili prej nesh takon personalitete që shquhen për sjelljen e tyre më ndryshe, që fillimisht mund të na duken të çuditshme, por që në të vertetë kanë karaketeristika dalluese reale, sepse bota e tyre, angazhimet dhe tërë jeta e tyre ka të tjera dimensione. E tillë është edhe Fjolla Berisha.

Pa dyshim që shumë femra shqiptare janë duke arritur suksese të mëdha në botë, jo vetëm në fushën e muzikës dhe të sportit, por edhe në shumë fusha të tjera profesionale akademike. E patjetër njëra nga këto është edhe 27-vjeçarja shqiptare, Fjolla Berisha, me prejardhje nga qyteti i Ferizajt.

Fjolla Berisha është 27-vjeçare, ka një biografi të jashtëzakonshme. Thuajse të pamundur për një person të moshës së saj. Duke qenë se ajo është lindur dhe e rritur në qytetin Wellis të Zvicrës, ajo ka përfundur shkollën “Commerciale” po në këtë qytet dhe ka përvojë pune në sektorin e Zhvillimit Ekonomik. Ajo është orientuar edhe në zhvillimin dhe specializimin profesional në fushën e “Marketingut dhe Online Marketing”, që përfshin mediat sociale, shkruan albinfo.ch.

Fjolla fillimisht kishte punuar rreth tre vjet si konsulente në degën e “Swisscom”, në njërën nga korporatat më të mëdha. Pas udhëtimit tremujorësh në Indi, Sri Lankë, Malaysi, Indonesi dhe Hong-Kong, ajo ishte kthyer në Zvicër për të zhvilluar karrierën dhe formimin e saj intelektual në Zurich, duke integruar “Canada Goose International” të Zyrës Internacionale (Selisë) që gjendet në Zug dhe Global Headquarter në Toronto.

Por jo vetëm kaq!

Fjolla Berisha tani punon në një kompani të njohur në Zvicër, e quajtur “Customer Experience” në menaxhimn e përvojës së klientit për Evropë dhe në shumë pjesë të tjera të botës.  Duke qenë se menaxhimi i përvojës së klientit i referohet krijimit për të ndërtuar një lidhje emocionale midis përdoruesit dhe produktit ose ofruesit, kjo kompani monitoron komunikimin përmes kanaleve të ndryshme profesionale.

Ajo tani punon kryesisht me grosist në Evropë /NON-EU/ ROW (rest of the world), si në qendrat e shitësve, qendrat e riparimit (në Portugali dhe Skotlandë), dhe po ashtu monitoron “Call center” (rreth 30 punëtorë) që gjenden në Holandë, shkruan albinfo.ch.

Asistente në Ambasadën e Republikës së Kosovës në Bernë

Fjolla Berisha gjithashtu ka qenë edhe asistente në seksionin diplomatik në Ambasadën e Republikës së Kosovës në Bernë, duke asistuar dhe ndihmuar në agjendat politike të ambasadorit në detyrat e tij, përkthimet, në notat verbal dhe në shumë punë të tjera.

Duke qenë se puna e saj në këtë ambasadë ishte bashkëveprimi midis Departamentit të Punëve të Jashtme dhe ambasadave të tjera, në veçanti në seksionin konsullor, veçmas në lidhjet me pasaportat dhe certifikatat e lindjes.

Po ashtu pjesë e punës së saj në këtë ambasadë ishte edhe gjuha diplomatike, pra ajo frenge, duke punuar për më shumë se një vit.

Njohëse e mirë e gjuhëve të huaja

Thuhet se nëse një person flet një gjuhë të huaj, vlen sa një njeri, e nëse flet tri gjuhë të huaja, vlen sa gjithë njerëzimi, thotë një proverb afrikan. E në aspektin e njohjeve të gjuhës, Fjolla Berisha është njohëse e katër gjuhëve. Gjuhën shqipe e ka shumë për qejfi, pasi që është edhe gjuha e nënës, pra gjuha amtare, të cilën e ka perfeksionuar shumë gjatë periudhës sa ka punuar në ambasadë.

Ndërkohë edhe gjuhën frenge e njeh si gjuhë amtare, pasi që është shkolluar dhe rritur në këtë gjuhë. Po ashtu Fjolla e njeh mirë edhe gjuhën gjermane edhe pse për të në fillimet e saj nuk ishte e lehtë, por që pas qëndrimit në një kanton gjermano-folës, ajo e kupton dhe di të flasë.

Nga ana tjetër, duke qenë se gjuha angleze është bazike në gjithë botën, për Fjolla Berishën kjo është gjuha më e lehtë për ta mësuar dhe praktikuar. Pra, ajo zotëron katër gjuhë të ndryshme që e ndihmojnë shumë në zhvillimin e saj profesional.

Udhëtimet, një mundësi jo vetëm për të njohur botën, por edhe vetveten

Sigurisht që udhëtimet e kanë ndihmuar Fjollën të mësojë gjuhë të huaja dhe kjo pa dyshim se do t’i duhet shumë gjatë gjithë jetës. Ajo ndryshe nga të tjerët, është shumë kureshtare dhe ambicioze për jetën, duke mësuar dhe zhvilluar veten në aspektin profesional.

Ajo gjatë rrugëtimit të saj ka jetuar dhe punuar në disa qytete të ndryshme të Zvicrës. Përveç vendlindjes së saj në qytetin Wellis, ajo pas studimeve është larguar për një vit në Bazel, në një familje anglisht-folëse dhe njëkohësisht ka ndjekur kursin e gjuhës angleze dhe asaj gjermane.

Pastaj është shpërngulur edhe në Bernë, ku punoi për një kohë në Ambasadën e Republikës së Kosovës, për më shumë se një vit. Ndërsa tani jeton dhe vepron në Cyrih që katër vjet.

Po ashtu, Fjolla Berisha për një periudhë kohore ka udhëtuar në Indi, Sri Lanka, Malaysi, Indonesi, Hong-Kong dhe në disa shtete evropiane. Të gjitha këto kanë ndikuar në hapjen e perspektivave të reja në zhvillimin e saj.

Kosova, vend i dëshirës dhe punës

Fjolla është shumë e lidhur me Kosovën, ajo tregon se zemra i rreh ndryshe kur prek tokën e Kosovës, ku atje jetojnë edhe shumë familjarë të saj, duke e bërë një lidhje të ngrohtë me ta.

Pothuajse çdo vit ajo viziton katër herë Kosovën, pasi është edhe mbështetëse e fuqishme e një shoqate kundër kancerit të gjirit. Andaj Fjolla është shumë e lidhur shpirtërisht dhe emocionalisht me Kosovën dhe e njeh mirë kulturën e këtij vendi.  /Albinfo.ch

Melisa Sakiri: Ja pse dua të stolisem me kurorën e “Miss Bern”

Melisa Sakiri është në mesin e 16 vajzave që ëndërrojnë ta fitojnë titullin “Miss Bern 2018” në spektaklin që do të mbahet më 2 qershor në Bernë të Zvicrës. 20 vjeçarja me prejardhje nga Podujeva është e përgatitur për ta fituar këtë kurorë. Ajo është studente e shkollës së lartë për infermieri dhe flet pesë gjuhë të huaja. Në intervistën për “albinfo.ch”, Melisa tregon për jetën e saj profesionale, për garën në “Miss Bern” si dhe për jetën e saj personale.

Me pak fjalë, na e përshkruani veten tuaj

Jam një vajzë e sinqertë, e përpiktë dhe me plot humor. Përpos studimeve, gjithmonë interesohem për të mësuar gjuhët, kulturat e vendeve të huaja. Sot, i flas dhe shkruaj pesë gjuhë të huaja, e me më shumë dëshirë edhe gjuhën e nënës sime, gjuhën shqipe.

Cilat janë karakteristikat tuaja më të forta dhe cilat më të dobëta?

Kam shumë durim dhe mirëkuptim për gjëra të shumta në jetën time të përditshme. Jam shumë këmbëngulëse realizimin e dëshirave të mia.

Jeni kandidate për “Miss Bern 2018”. Si vendosët për të marrë pjesë, kush ju propozoi?

Një organizatore e “Miss Bern”-it më ka ftuar të kandidoj. Në fillim nuk kam qenë dakord sepse nuk kisha kohë, ngase me duhej t’i përgatitja provimet e semestrit. Pasi i përfundova provimet, ajo më thërret në telefon dhe më pyet, a dua të marr pjesë vetëm në një set fotografish. Pranova. Pas setit të fotografive jam zgjedhur finaliste. Kjo është hera e parë që marr pjesë në një organizim të spektakleve të bukurisë.

Çka mendoni se ju veçon nga vajzat tjera dhe pse duhet të jeni ju fituese?

Mendoj se shkëlqimi dhe pjekuria ime më veçojnë nga vajza tjera. Berna është qytet me shume kultura të ndryshme dhe unë me mentalitetin tim të hapur për shumë kultura, besoj se do ta fitoj këtë titull.

Si do ta festonit, në rast se do të shpalleshit fituese e “Miss Bern”?

Do të doja ta festoja me familjen dhe me shoqërinë time te ngushte me një “apero” në shtëpinë time. Fituesja e këtij konkursi do të ketë të drejtën të ngas një veturë “Suzuki” përgjatë gjithë vitit.

Cila është femra, karrierën e së cilës ju e keni si model?

Këngëtarja, Beyonce.

Dini të këndoni edhe ju?

Po, gjatë kohës së lirë edhe këndoj, vetëm për dëshirën time.

Gjatë gjithë kohës së lirë, vetëm me muzikë merreni?

Kohën e lirë e kaloj në fitness, duke dëgjuar muzikë dhe ndjek një kurs vallëzimi “Salsa kubana”.

Cili është personazhi më me influencë në jetën tuaj? Përjashtojmë këtu prindërit e tuaj…

Vajza e tezes sime, Laureta Sinani. Edhe pse është lindur në Kosovë dhe ka shkuar në moshën 7 vjeçare në Austri, sot ka arritur të behët profesoreshë dhe e ka një familje të mrekullueshme. Laureta është një shembull i mirë i jetës sime.

Për çfarë do të kishit dëshirë të mbaheni në mend për jetën tuaj?

Për mbrojtjen e kafshëve. E kam zemrën shumë të madhe për kafshët.

Folëm për profesionin tuaj, konkurset e bukurisë… Por nuk na thatë asgjë për jetën tuaj personale. Si duket ajo?

Jetoj së bashku me nënën dhe vëllain tim. Ndërkaq për atë që ju po pretendoni të dini, ju them se nuk jam e dashuruar.

Cilat janë gjërat e para që ju pëlqejnë tek një mashkull dhe cilat jo?

Më pëlqen humori, çiltërsia dhe përpikshmëria. Nuk më pëlqen kur një mashkull nuk tregon respekt ndaj femrës apo bashkëshortes së tij. Po ashtu tek një mashkull më bën përshtypje edhe higjiena e tij.

Si duket lidhja juaj me Kosovën, a e vizitoni shpesh dhe çka ju pëlqen e çka jo?

Kosovën natyrisht që e vizitoj, të paktën dy herë në vit. Pothuajse e tërë familja e nënës sime jeton në Kosovë. Ne i kemi marrëdhëniet familjare të shkëlqyeshme. Më pëlqen tradita familjare, mikpritja, zemërgjerësia dhe bujaria. Nuk më pëlqen kur të tjerët ndërhyjnë në jetën e tjetrit dhe paragjykimet e panevojshme.

Si e mendoni veten pas 10 vitesh dhe në çfarë profesioni?

Pas 10-të vitesh, e shoh veten si një femër që ka shëtitur vende të ndryshme të botës. Po ashtu e shoh veten si grua një burri familjar dhe dëshiroj të jem nënë e dy fëmijëve.

 

 

Mërgimtarja nga Zvicra shpërndan dhurata për fëmijët skamnorë në Gjilan

Suna Arifi, qytetare nga Gjilani, me qëndrim të përkohshëm në Zvicër, ka shprehur dëshirën që në bashkëpunim me Policinë e Kosovës – Rajoni i Gjilanit, të shpërndajë dhurata për fëmijët e familjeve me gjendje jo të mirë ekonomike.

n56

Siç raportojnë mediat lokale, së bashku me zyrtarët e njësisë për bashkëpunim me komunitetin kanë shpërndarë gjithsej 60 dhurata në 11 familje shqiptare, 4 familje rome dhe 1 familje boshnjake.

“Ky gjest i bashkëvendëses sonë ka treguar dëshirën e saj për t`i gëzuar fëmijët skamnorë në prag të festës së fundvitit dhe njëherësh ka treguar besimin që ka pasur në Policinë e Kosovës që së bashku t`i gëzojnë këta fëmijë”, ka thënë Shaban Azizi, përcjell albinfo.ch.

Skender Ademi për të dytën herë me radhë, shofer i vitit në regjion

Me një buzëqeshje që ia mbulon fytyrën, Skënder Ademi ia lë kolegut të tij në linjën 635 të autobusëve të aeroportit disa monedha në dorë. “Ja, blije një kafe. Të uroj: Gëzuar Krishtlindjen”, thotë Ademi dhe ulet në vendin e shoferit të autobusit: tepër i përpiktë.

Skënderi nuk është çfarëdo shoferi: ai është zgjedhur për herë të dytë me radhë shofer i vitit në qarkun Freising, landi (republika) i Bavarisë. Ai ka përmbushur kriteret si: mirësia, përpikëria dhe gatishmëria për të dhënë informacione, shkruan gazeta Süddeuteche Zeitung.

“Kjo ndjenjë nuk mund të përshkruhet, është e pabesueshme”, thotë ai. Fillimisht u kishte bërë thirrje udhëtarëve që të mos e votonin këtë vit, në mënyrë që t`i jepnin shansin ndonjë shoferi tjetër. Por ndodhi ndryshe, transmeton albinfo.ch.  “Një dhuratë e hershme për Krishtlindje”, qeshet ai.

Skender Ademi thotë se si shofer autobusi ai ka shumë kërkesa ndaj vetes. Ai nuk dëshiron të rrijë i heshtur por synon që të jetë në gjendje gatishmërie për pasagjerët. Ata i konsideron si pjesë të familje. Për të qenë me kohë në punë, ai nuk fle asnjëherë më shumë se katër orë. Aq i përkushtuar është që t`i sjellë udhëtarët me kohë në destinimin e synuar sa që thotë se ka një zgjidhje sekrete edhe në rastet kur autobusi mbetet në kolonë. “Atë nuk ia tregoj askujt”, thotë Skenderi dhe shton se gjithmonë fiton duartrokitje, përcjell albinfo.ch. “Pasagjerët nganjëherë më ofrojnë çokolata, e kolegët më qerasin me pije. Ndërsa shefja kësaj here si shpërblim m`i ka dhënë dy javë të lira”:

Shoferi më i dashur i regjionit është 47 vjeçar dhe vjen nga Kosova, ku ka studiuar makinerinë. Por, pas dy semestrash atij i ishte dashur, për shkak të rrethanave të luftës, të ndërpriste studimet dhe të migronte në Gjermani ku jeton bashkë me gruan dhe katër fëmijët, transmetion albinfo.ch. Pas punëve të ndryshme në ndërtim, ai prej katër vitesh e gjysmë punon si shofer autobusi.

Dëshira Vrajolli Flankër, zgjidhet kryetare komune në Suedi

“Shpresoj se mërgimtarët shqiptarë do të inspirohen dhe do të ndjekin ëndrrat e të ardhmes së tyre. Suedia është një vend fantastik me mundësi që rrallë ndonjë vend tjetër t`i ofron. Ndaj shpresoj edhe njëherë se bashkatdhetarët e mi do ta shikojnë gotën e mbushur përgjysmë duke vërejtur gjërat pozitive që kemi marrë nga Suedia”.

Kështu shprehet Dëshira Vrajolli Flankër, kryetare e sapozagjedhur e komunës Vermdë afër Stokholmit, shkruan infoshqip.com.

Me profesion Dëshira është ekonomiste. Një kohë ka punuar për UC AB, ndërmarrje e të dhënave për kredidhënie. Pastaj punoi si shefe e shitjeve te allbolag.se, ishte si ndërmarrëse dhe kreu detyra për administratën tatimore. Në fushën e politikës ishte më aktive gjatë dy viteve të fundit: ishte delegate e kuvendit të komunës dhe kryetare e administratës komunale për ndërtim, ambient dhe mbrojtje shëndetësore.

Ndërkaq tani është zgjedhur kryetare e komunës Vermdë dhe që nga 1 janari i 2017-ës do të mbajë timonin e kësaj komune që shtrihet në arkipelagun e afërt të Stokholmit.

Komuna e Vermdës është një komunë e zhvilluar me afër 42 000 banorë. Është e njohur posaçërisht me industrinë e porcelanit dhe me bukuritë e rralla që ofron arkipelagu i Stokholmit.

“Popullsia po rritet dhe infrastruktura nuk është e mjaftueshme. Si komunë kemi shtrirje të madhe gjeografike gjë që nënkupton sfida të mëdha për shëndetësi, shkolla dhe përkujdesje. Si shumë komuna tjera edhe ne duhet të ndertojmë objekte banimi, pjesërisht për rendin e pritjes për banim por edhe për shkak të situatës së krijuar nga ardhja e refugjatëve”, tha Dëshira Vrajolli Flankër.

Ajo beson në vizionin e saj.

“Jam tepër e interesuar që shoqërisë t’i shërbej me konstruktivitet, rregull dhe me masa afatgjate. Poashtu kam shumë dëshirë të punoj me njerëz dhe ndjehem e gëzuar që do ti prijë një organizate ku angazhimet individuale do të ndërtojnë një tërësi të fortë”, shtoi më tej ajo.

Julia Schmid: Gjuha shqipe është shumë e bukur por shumë pak e njohur

“Jetova gjashtë muaj ne Shqipëri (Himarë). Atje mësova shqip edhe pak greqisht. Vizitova disa here Kosovën pas studimeve. Kam qenë edhe në Maqedoni: Shkup e Kërçovë po edhe në Preshevë, Serbi. Nuk kam qenë ende te arbëreshët. Por kam banuar bashkë me një vajzë nga fshatrat arbëreshe”, thotë Julia Schmid, mike e shqiptarëve dhe njohëse e shqipes.

albinfo.ch: Kur keni dëgjuar shqipen për herën e parë dhe si tingëlloi ajo për veshin tuaj ?

Julia Schmid: Mendoj, se gjuhën shqipe e kam dëgjuar në qytet kur kam qenë e vogël. Herën e parë në aktivitete me të rinjtë. Punova në një takim për të rinjtë (Jugendtreff) në Winterthur. Gjuha më tingëlloi shumë bukur, por edhe shumë e huaj. Pastaj, duke e njohur gjuhën me mirë, duke dëgjuar shqipen nga shoqja ime, me tingëllonte më bukur e më e njohur.

A mundeni t`i shqiptoni lehtë të gjitha shkronjat tona ? 

Unë e kam vështirë t`i shqiptoj shkronjat “ll” e “r”. Por “r” është shumë vështirë edhe ne gjuhët tjera, si në atë spanjolle.

Me cilën gjuhë sipas jush ngjan muzikaliteti i shqipes ?

Disa herë e kam ngatërruar shqipen me portugalishten. Varet prej dialekteve.

E keni pasur vështirë ti theksoni fjalët e para të shqipes? 

Julia Schmid: Nuk e mbaj në mënd. Mendoj që po, sepse t`i thuash shqip fjalët “quhem Julia” nuk është e lehtë. Ne nuk e kemi shkronjën “q” në gjermanisht.

Sa e njihni kulturën shqiptare?

S`e kuptoj këtë pyetje! Kulturën shqiptare e njoh me shumë nga shoqja ime e njerëzit e saj. E njoh me shumë humorin që është i veçantë në kulturën e shqiptareve. Por, vitin e kaluar takova shumë kultura shqiptare por të ndryshme. Si mund të krahasoj kulturat nga takimi me të rinjtë me kultura në fshatin e shoqes time ose me atë të shkencëtares së një universiteti? A është kultura në Prizren e ngjashme me kulturën në Himarë ku njerëzit flasin edhe greqisht? Kështu, ndoshta nuk e njoh mirë kulturën por njoh sa njerëz shqiptarë që janë shumë të ndryshëm nga njeri tjetri.

Keni vizituar ndonjë nga trojet shqiptare? 

Po. Jetova gjashtë muaj ne Shqipëri (Himarë). Atje mësova shqip edhe pak greqisht. Vizitova disa here Kosovën pas studimeve. Kam qenë edhe në Maqedoni: Shkup e Kërçovë po edhe në Preshevë, Serbi. Nuk kam qenë ende te arbëreshët. Por kam banuar bashkë me një vajzë nga fshatrat arbëreshe.

A keni lexuar ndonjë libër shqip, apo në gjuhën tuaj nga autorët shqiptarë? 

Vetëm nga Ismail Kadare.

Thuhet se fëmijët i mësojnë më shpejt gjuhët e huaja sepse ata nuk turpërohen kur gabojnë. A ngurroni ju gjatë të folurit të shqipes? 

Po tani ngurroj më shumë. Kur mësova nuk ngurroja, sepse isha e vetme ne Himarë. S’kisha tjetër mundësi përveç se të flisja shqip. Njerëzit nuk kuptonin anglisht ose gjermanisht. Ashtu kam mësuar shumë shpejt çfarë kisha më shumë nevojë.

A keni ndonjë fjalor të gjuhës shqipe? 

Po, e kam një nga Langenscheidt. Ishte një dhuratë nga gjyshi im.

Sa më multigjuhësor jemi aq më të mirë e kemi kujtesën, besoni në këtë ?

Julia Schmid: gjuha mund të jetë çelës përkujtimi. Por na duhet me shumë: fryma e hapur, shoqëria, dashuria, etj.

Duke e njohur gjuhën shqipe a i kuptoni më mirë shqiptarët? 

Po. I kuptoj me mirë. Por jo veç me gjuhën. Edhe me marrëdhëniet e ndryshme dhe përvojat ndryshme.

A mund të na e thoni një frazë në gjuhën shqipe nga ndonjë tekst, këngë apo ndonjë përshëndetje shqiptare?

Gjuha shqipe është një gjuhë shumë e bukur. Flisni shqip, ku të doni. Edhe në shkollë, edhe në hapësirat e shkollës në Egerkingen! 🙂

Njoh shqiptarë që janë shumë të ndryshëm nga njëri tjetri

Kulturën shqiptare e njoh me shumë nga shoqja ime e njerëzit e saj. E njoh me shumë humorin që është i veçantë në kulturën e shqiptareve. Por, vitin e kaluar takova shumë kultura shqiptare por të ndryshme. Si mund të krahasoj kulturat nga takimi me të rinjtë me kultura në fshatin e shoqes time ose me atë të shkencëtares së një universiteti? A është kultura në Prizren e ngjashme me kulturën në Himarë ku njerëzit flasin edhe greqisht? Kështu, ndoshta nuk e njoh mirë kulturën por njoh sa njerëz shqiptarë që janë shumë të ndryshëm nga njeri tjetri.

Fatime Sulejmani këshillon refugjatët në 7 gjuhë të huaja

Në qytetin Marl të Gjermanisë refugjatët duhet të ndjehen të qetë. Qyteti ka vendosur të marrë një kujdestare të veçantë për refugjatët e këtij vendi. Fatime Sulejmani në vitet e 90-ta ishte vet e shpërngulur nga Kosova për në Gjermani. Para se gjithash, Fatimja flet shtatë gjuhë të huaja. Kryetari i qytetit, Werner Arndt shpreson që ndihma e saj do të jetë e madhe dhe bashkëpunuese.
Këshilltarja e refugjatëve kohëve të fundit kishte punuar për shërbimin social të grave katolike dhe gjithashtu për refugjatët në Recklinghausen, Dorsten, Castrop – Rauxel dhe bënte pritjen e refugjatëve në sallën e sporteve “Rundsporthalle” në Marl.

Fatime Sulejmani (50 vjeçare), e lindur në pjesën shqiptare të Maqedonisë, përveç gjuhës shqipe dhe maqedonishte, gjithashtu flet edhe serbokroatisht, gjuhën boshnjake, turke, gjermane, angleze e po ashtu ka njohuri të mira edhe në gjuhën bullgare, raporton lokalkompass.de, transmeton “albinfo.ch”.

Për vendin e ri të punës ajo ka pasur mbështetjen e madhe sidomos nga koordinatori për refugjatë, Thomas Freck. Detyrat e saj përfshijnë në veçanti kujdesin profesional të refugjatëve dhe familjeve të refugjatëve në strehimoret e qytetit si dhe për zhvendosjen e tyre në banesat private.

Si kujdestare e re e refugjatëve Fatime Sulejmani fillimisht dëshiron të “ndërtojë ura bashkëpunimi”. “E rëndësishme është që refugjatët sa më shpejt të njihem me banimin e ri dhe kushtet e jetesës dhe të marrin përgjegjësitë e tyre”, thotë Fatimja.

Në ndërtimin e besimit mes saj dhe refugjatëve ndihmë të madhe Fatime Sulejmanit nuk i ka dhënë vetëm njohja e gjuhëve të huaja, por edhe biografia e saj. Ajo në vitin 1992 së bashku me familjen e saj në kushte dramatike kishin braktisur vendin e tyre duke u shpërngulur nga Kosova për në Gjermani. Ajo kishte punuar në Kiel, Oldenburg dhe Konstanz ndërsa përfundimisht në rrethin e Recklinghausen kishte gjetur shtëpinë e saj të re.

“Refugjatët janë shumë falënderues për çdo ndihmë që e marrin këtu”, thotë Fatime Sulejmani nga përvoja e saj personale, përcjell “albinfo.ch”.

Se sa mirënjohës janë njerëzit të cilët për shkak të luftës, dhunës apo tmerreve të tjera detyrohen të lëshojnë shtëpitë e tyre, Fatimja e ka përjetuar personalisht. Kështu për shembull një çift refugjatësh kishte ftuar zonjën Fatime Sulejmani që të ishte e pranishme në lindjen e vajzës së tyre. Ata kishin kërkuar nga jo që t`ua propozojë edhe një emër. Fatime Sulejmani kishte vendosur për emrin Anela që në përkthim do të thoshte “më përqafo”.

Zvicër: gjenden gazeta të vitit 1870 në restorantin e një shqiptari

Gjatë renovimit të një restoranti në Heiden të kantonit Appenzell, janë gjetur gazeta që datojnë nga viti 1870. Ato shërbenin për izolimin e shtëpisë, e cila mendohet të jetë ndërtuar gjatë vitit 1866 nga ku ka filluar punën e vazhdon të punojë gjer më sot restoranti „Bierquelle“.

Ky restorant sot ka një pronar shqiptar, i cili ka tërhequr vëmendjen e medieve me zbulimin e gazetave me të vjetra se 140 vjet. “Madje edhe mediat gjermane më kanë telefonuar”, thotë për albinfo.ch udhëqësi i restorantit, Destan Rashiti.

Gazetat e zbuluara mbajnë tituj si „Appenzeller Sonntagsblatt“ dhe „Appenzeller Anzeiger“, të cilat ndër të tjera në numrin e 5 gushtit 1876 shkruanin për humbjen e bizeneseve si „Bellevue“ dhe “Felsenkeller“. Tutje shkruhej në gazetë se kërkohej një magaziner, i cili do te merrte një rrogë vjetore prej 600 frangash për punën e bërë.

Mes tjerash mund të lexohet edhe plani i udhëtimit të trenit në vijën Rorschach-Heiden të datës 1 qershor 1876.

Gazeta vendase, „Appenzeller Zeitung“, shkruan se restoranti tani është në duar të Destan Rashiti me prejardhje shqiptare. Ai jeton prej vitit 1990 në Zvicër, ku ka mbaruar zanatin e kamarierit dhe që prej gjashtë vitesh udhëheqë restorantin „Bierquelle“.

foto- PE
Foto-PE

 

20150815_203016 20150815_203352 20150815_203611 20150815_203648

 

Heidi Lushtaku brenda një viti me tetë kontrata disavjeçare

Nuk bëhet fjalë për modelen e njohur botërore Heidi Klum, por për modelen shqiptare që jeton në Zvicër Heidi Lushtaku. Ajo s`ka të ndalur duke firmosur kontrata të reja me firma të njohura zvicerane dhe jashtë saj. Lushtaku sapo e ka bërë edhe kontratën e re për firmën zvicerane Swiss Beaty Training.

“Po, kam lidhur kontratë. Për tri vite do të jem imazh i kësaj firme”, shprehet e lumtur Lushtaku për “albinfo.ch”.

Besoni ose jo, vetëm për një vit, ajo ka bërë 8 kontrate si imazh i firmave të njohura. “Jam imazh i Clinic Lemanic, produkteve kozmetike, La Vallee, Laurent Membrez, Hera, Swiss Training, Bhi Coiffur, Mira Esthetique, PKZ, pastaj punoj edhe me disa firma dhe magazina gjatë vitit”, tregon Heidi duke shtuar se të gjitha kontratat e saj janë disa vjeçare.

Finalistja e “Miss Zvicra 2013” e cila mori pjesë edhe në garën për vallëzim në Shqipëri “Dancing with the stars” tregon se i pëlqen të jetë një modele komerciale.

“Më pëlqejnë publicitetet televizive dhe mediatike. Natyrisht se mua më përzgjedhin për shkak se jam fytyrë e njohur publike. Të jesh modele komerciale është më e vështirë se sa të ecësh nëpër skenë”, shprehet Heidi e cila thotë se edhe në aspektin financiar këto reklama sjellin më shumë të holla. “Çdo punë në  Zvicër paguhet mirë. Por, ku punon si fytyrë publike, pagesat janë shumë më të mëdha. Megjithatë, nuk është e lehtë të arrihet në atë nivel. Prej se i kam pasur 13 vjet, kam punuar si modele. Jam shumë e lumtur për arritjet e mia”.

E kur jemi te stina verore, Heidi thotë se pushimet i kalon më familjen e saj. “Për shkak të punës, gjatë tërë vitit nuk jam në shtëpi. Prandaj pushimet dëshiroj t`i kaloj me familje. Këtë vit kemi qenë me familje në Spanje dhe në Cannes”, përfundon bisedën për “albinfo.ch”.

 

Albinfo.ch

 

Donika Krasniqi: Jeta është një dhuratë, të cilën duhet shijuar në çdo sekondë

Për modelisten Donika Krasniqi albinfo.ch ka shkruar disa herë me radhë. Vajza shqiptare, e cila jeton në Neuchatel, ishte pjesëmarrëse vitin e kaluar në “Miss Zvicra 2014”. Pak para finales ajo u skualifikua duke iu ndërprerë edhe ëndrra e saj në garën për titullin e më të bukurës së Zvicrës. Pavarësisht kësaj, ajo vazhdoi me modelim, duke pushtuar skenat e modës botërore.  Fillimi i vitit 2015 nuk kishte si të ishte më mirë për të. Agjencia e modës nga Parisi “Jana Hernette Modeli Scouting” i ofroi kontratë për të reklamuar produkte të ndryshme për firma të njohura të botës. “Na ka pëlqyer që nga koha kur ishte pjesëmarrëse e Miss Zvicra”, thotë agjentja e saj, Charlotte.  “Donika ka potencial të madh për të pasur një karrierë shumë të mirë si modeliste komerciale. Ajo është e përkryer për fotosesione, për revista dhe produkte kozmetike”, shprehet ajo për Schweizer Illustrierte,
transmeton albinfo.ch.
Para disa ditëve Donikën e kemi parë edhe në kripin e këngëtarit të njohur zviceran Sebalter, ku rolin e saj në klip e luan në mënyrë të përkryer.
Kësaj radhe, për revistën Schweizer Ilustrierte, Donika me fotografi të llojllojshme e ka dokumentuar jetën e saj të përditshme. Në këtë portret Donika tregon punën e lodhshme që e bën gjatë një dite nga mëngjesi deri në mbrëmje, duke u fotografuar për kompani të shumta në qytete dhe vende të ndryshme! Para se të bie të flenë, Donika ndihet e lumtur me njerëzit që e rrethojnë, ndërkohë thotë se jeta është një dhuratë, të cilën duhet shijuar në çdo sekondë!

–          Mirëmëngjesi, të dashurit e mi! Zgjohuni, grimohuni dhe ecni tutje!

–           Për fillim koha për të shijuar pakëz fruta. Të preferuat e mia janë qershia, pjeshkat, bananet dhe mollët. Çfarë mëngjesi energjik!

–          Më në fund i mora edhe bikinet nga “Vicktoria Secret”, të cilat i kisha porositur online. Nuk po mund të pres deri sa t’i vesh.

–          Gjithashtu këpucët e reja të bukura nga marka High Heels sapo më kanë ardhur! Mirë se vini në familje!

–          Po i paketoj disa gjëra që më duhen për fotosesion e parë të ditës së sotme. Bikinet, tatuazh prej ari dhe një palë aksesorë!

–          Gati për Luzanë, Biel, Cyrih…

–          Vendi i parë për fotosesion në Lozanë.  Këtu jashtë temperaturat janë 36 gradë. Vend shumë i përshtatshëm për fotografi të “egra”!

–          E dua punën dhe grimin që e bën artistja Nichanun Tshum. Grimi i saj sensual sjell sytë e mi të gjelbër në vendin e merituar.

–          Test para fillimit të punës me fotografin e mrekullueshëm Katherline Lyndia dhe artisten e grimit Nischa..

–          Një pauzë e shkurtër në Beau Rivage Palace në Lausanne. Po e shijoj këtë sallatë verore, para se të vazhdoj udhëtimin për në Biel.

–          Së bashku më agjentin time Charlotte arritëm në studio.

–          Dhe vazhdojmë punën për butikun Metro. Fillimisht bëmë fotografitë për koleksionin verë – vjeshtë për shitjen e veshjeve online.

–          Fotografitë për shitjen e veshjeve online tashme janë në kuti. Ne vazhdojmë të realizojmë një klip marketingu.

–          Ekipi kontrollon edhe një herë detajet e fundit para se të shkojmë jashtë!

–          1,2,3 aksion!  Është koha për incizime!

–          Ndjenjë vere! Kështu shihet…

–          …Rezultati…

–           Postim nga Cyrihu! Ekipi i mrekullueshëm është gati për fotosesion e ri që do të jetë për pamje dhe bukuri. Asistentja Vanesa Salvi, fotografia  e talentuar Ellin Anderegg dhe artistja e grimit Faienne Paul.

–          Pamja e parë! Një “Look” natyral!

–          Ekipi përgatit maskën për look-un veror.

–          1,2,3 – fotografi! Bashkëpunimi me fotografen Ellin Aderegg është thjesht i papaguar.

–          Seti më i preferuar imi fotografik! Duket shumë modë dhe trendy. Gëzohem duke i shikuar rezultatet!

–          Shtëpi, e ëmbla shtëpi! Po përgatis ushqimin tim të preferuar! Një supë me perime!  Mirë dhe shëndetshëm!

–          Kjo është fytyra ime pas një ditë pune të lodhshme.  Më duhet çlodhje dhe relaksim për të i mbushur bateritë për ditën e nesërme.  Para se të fle bëj një dush freskues!

–          Koha për gjumë! Çdo natë para se të fle, ndihem e bekuar. Nuk mund të mos jem mosmirënjohëse dhe e lumtur sa jam në këtë kohë. Ndjehem madhështore kur kam kaq shumë njerëz të mrekullueshëm që më përkrahin dhe motivojnë çdo ditë. Mos e harroni asnjëherë, që jeta është një dhuratë, të cilën duhet ta shijojmë në çdo sekondë. Natën e mirë të gjithëve!

Rene Rexhepi, „Steve Jobs i kuzhinës botërore”

Në një pllakë të nxehtë të shporetit  e rrah një vezë të madhe pate. Një grusht barishte të vëna në një pjatë të vogël presin për t`u shpërndarë mbi vezën e fërguar. Janë këto momente kur mysafiri në restorantin Noma ndjehet sikur në përrallën “Rrobat e reja të perandorit”. Në mesin e mysafirëve nuk ka vetëm “Foodies”, siç quhen ndryshe turistët, për të cilët atraksionet turistike duhet të jenë patjetër me disa yje, por edhe festues ditëlindjesh apo dasmash si dhe  kuzhinierë dhe gastronomë.

Ata e regjistrojnë çdo detaj, çdo kombinacion. Kështu, restoranti Noma në vitet e kaluara ka qenë jo vetëm restoranti më i mirë në botë, sipas një liste legjendare të San-Pellegrinos por edhe restoranti më me ndikim, shkruan “Die Presse”.

Rene Rexhepi (René Redzepi) ka themeluar në Kopenhagë kuzhinën e re te gjelbër nordike, e mbështetur fuqishëm në përbërësit vendorë, gatime të përcaktuara në mënyrë strikte sipas sezonit dhe që përdor perime, barishta dhe bimë të cilat kuzhina nuk i njeh ose i ka harruar. Kjo kuzhinë e tij është cituar, kopjuar dhe zhvilluar më tutje.

Ekipi i Rexhepit tashmë po punon për kthimin e restorantit në vendin e parë, para së gjithash, e reçeta të reja. Danezi me rrënjë kosovare (kështu e quan “Die Presse”  tetovarin) është duke e përgatitur një libër të ri gatimi. Dhe, ka kohë që programi i trajnimit në kuzhinën e tij është bërë kolegj elitar. Janë me dhjetëra kuzhinierë të rinj që konkurrojnë, për të fituar shansin që për pak muaj të mësojnë dhe provojnë punën në këtë restorant.

Çdo të shtunë, pasi të mbyllë dxyert restoranti, ata prezantojnë një numër idesh dhe gjellërash të reja. Aty hahet deri në orët e hershme të mëngjesit, diskutohet çdo detaj i gjellës së provuar dhe, natyrisht, ngapak edhe pihet. Përballë restorantit qëndron një anije ku, me mbështetjen e shtetit, Rexhepi ka ngritur një laborator ushqimi. Aty bëhen eksperimente, maten, vlerësohen ushqimet. Të gjitha këto, Rexhepi dhe kuzhinierët e tij ua tregojnë personalisht çdo mysafiri të interesuar. Rene Rexhepi është Steve Jobs i kuzhinës botërore. Dhe kjo nëkupton edhe fokusimin në marketingun e përsosur, por jo vetëm në të.

Kosovarja 13-vjeçe, me esenë më të mirë në Austri

Alberina nëpërmjet esesë tregon se si gjyshi i saj i rrëfen për kushtet e vështira të fëmijëve në Kosovë, të cilët kanë mbetur jetimë, pasi prindërit e tyre janë vrarë në luftën e fundit në Kosovë.

Po ashtu ajo rrëfen edhe për fëmijët që punojnë punë të rënda nëpër rrugë, vetëm e vetëm që të sigurojnë ushqim dhe veshmbathje.

Motoja e Alberinës në punimin e saj ishte: “Arsimi është e drejtë njerëzore”.

Juria e Shoqatës Ekonomike për Integrim, e cila ishte iniciatore e konkursit, i kishte përzgjedhur për në finale punimet e 16 pjesëmarrësve, nga 407 sa kishin konkurruar në këtë konkurs nga e gjithë Austria.

Vetëm tri prej tyre e kanë fituar çmimin për punimin më të mirë, ose esenë më të mirë në konkursin e lartpërmendur.

Në mbrëmjen finale, para më shumë se 300 mysafirëve, Alberina pati rastin ta mbante fjalimin e saj edhe në shqip, përpos në gjuhën gjermane. Në këtë finale, ndër të tjerë, ishin të pranishëm kryetari i Vjenës,

Michael Häupl, nënkryetarja Sandra Frauenberger, ministri i Jashtëm i Austrisë, Sebastian Kurz, deputeti austriak Alev Korun dhe përfaqësues të Ministrisë së Arsimit të Austrisë, biznesmenë e familjarë.

Kosovarja nga Grieskircheni i Austrisë, sërish bashkë me dy të rinj të tjerë u zgjodh që në emër të të gjithë finalistëve ta mbante fjalimin e saj përfundimtar për çmimin e fituar në garën për esenë më të mirë në Austri, thuhet në një njoftim të MeD-it.

Islami nuk lejon ekstremizëm

Radikalizmi dhe ekstremizmi, të ngjyrosura me fe, janë të dënueshme…devijime dhe shmangie nga rruga e vërtetë e Zotit- Krijuesit tonë”, thotë për “Albinfo.Ch”, Xhabir Hamiti, njëri nga profesorët më të dalluar të fesë islame në Kosovë

Feja islame nuk lejon që brenda saj të ketë grupe radikale apo ekstremiste, por lejon vetëm islamin që në themel ka paqen. Kështu deklaron në një intervistë për “Albinfo.Ch”, Xhabir Hamiti, prof.dr i shkencave islame dhe njëri nga zbatuesit e frymës liberale të islamit në Kosovë. Hamiti, i cili edhe vet ka rënë preh e grupeve radikale islame, thotë se literatura islame burimore autentike e mbështetur në Kur`an, nuk njeh islam radikal dhe as islam ekstremist, sepse që të dy këto janë në kundërshtim me parimet bazë të fesë. “Një njeri i cili beson në Zot, nuk mund të jetë edhe mysliman i devotshëm edhe radikal, siç nuk mund të jetë edhe mysliman i devotshëm edhe ekstremist”, tha ai.

Të gjitha aktet si, fyerja, dhuna, imponimi, vrazhdësia, lëndimi, vrasja e njerëzve të pafajshëm, vrasja në pabesi dhe ajo tinëzare, mund të jenë pjesë e një njeriu, i cili beson racionalisht në Zotin dhe në llogarinë që duhet dhënë para Tij. “Radikalizmi dhe ekstremizmi, të ngjyrosura me fe, janë të dënueshme…si devijime dhe shmangie nga rruga e vërtetë e Zotit- Krijuesit tonë’, thotë ai.

Hamiti, i cili është kryetar i Kuvendit të Bashkësisë Islame është zgjedhur edhe rektor i Fakultetin të Shkencave Islame në Prishtinë, por disa grupe radikale ia pamundësuan atë. Ai, megjithatë vazhdon rrugën e tij për të promovuar fenë islame ashtë siç është, origjinal, dhe pa ndërskamca.

Albinfo.ch: Z. Profesor Hamiti, jashtë Kosovës mendohet se jetojnë rreth një milion kosovarë. Sa mbahet feja në mërgim sipas informatave të juaja?

Hamiti: Kosovarët në vendet e Evropës perëndimore kanë filluar të emigrojnë pas luftës së Dytë Botërore, kryesisht si punëtor krahu për nevoja të tyre familjare dhe ekonomike. Në vitet e para të emigrimit, diku pas 1960-ve numri i tyre ishte i vogël, prandaj edhe organizimet kolektive të tyre të asaj kohë si; kulturore, politike dhe fetare kanë qenë të vështira për t`u realizuar, e për të mos thënë edhe in-ekzistence. Ndërsa, në tri dekadat e fundit, numri i emigrantëve tanë në diasporë është rritur dukshëm dhe sot kemi gjeneratën e tretë të pasardhësve tanë të lindur në këto vende. Me rritjen e numrit të emigrantëve është rritur edhe nevoja për kulte fetare, kështu që tani kemi dhjetëra xhami dhe kisha, të cilat mbikëqyren nga kosovarët në vend të ndryshme evropiane. Kosovarët të cilët në vendlindjen e tyre e kanë mbajtur fenë, mundësinë, kushtet dhe të drejtat për të praktikuar fenë i kanë edhe në migrim. Statistika të sakta se sa është numri praktikues i tyre nuk ka, mirëpo vlen të theksohet se edhe ata të cilët nuk janë praktikues të rregullt të fesë, veten e ndiejnë se janë pjesëtar të një besimit të caktuar qoftë islam apo të krishterë.

Albinfo.ch: A e dini përafërsisht sa xhamia janë jashtë Kosovës. Dhe a është e përfshirë edhe BIK-u në shpërndarjen e hoxhallarëve nëpër botë?

Hamiti: Xhamitë të cilat administrohen nga shqiptarët në diasporë, në përgjithësi nuk janë vetëm të kosovarëve. Ato kryesisht identifikohen si xhami të shqiptarëve, ku bëjnë pjesë të gjithë besimtarët e besimit Islam, të cilët flasin shqip, por edhe pjesëtar të nacionaliteteve tjera. Personat e ngarkuar me detyrë të imamit  janë të të gjitha trojeve shqiptare, të cilët zgjidhen nga këshillat e xhamisë së qyteteve të ndryshme në diasporë, që zakonisht formohen në baza vullnetare. Çdo këshill i xhamisë, i përbërë kryesisht prej civilëve, është i pavarur në punën dhe vendimmarrjen e tij, qoftë edhe në përzgjedhjen e imamit. BIK-së deri më tani ka mundur t`a luaj rolin e këshilluesit dhe propozuesit, por jo edhe të vendimit dhe përcaktimit të një imami të caktuar, jashtë vullnetit të një  këshilli të një xhamie kudo në diasporë. Në këtë çështje BI e Maqedonisë deri diku qëndron më mirë, sepse sipas informacioneve që kam imamët e Maqedonisë nuk mund të shërbejnë në diasporë pa miratimin e BI të Maqedonisë. Në disa vende si Zvicra, Gjermania, Austria dhe SHBA ekzistojnë unione të cilat i bashkojnë xhamitë shqiptare, mirëpo jo në nivelin bashkëpunues të duhur. Llogaritet se në diasporë, përfshirë edhe SHBA, Kanadanë dhe Australinë, numri i xhamive të cilat administrohen nga vet shqiptarët, të jetë diku rreth 150 xhami.

Albinfo.ch: Në Kosovë kohën e fundit është duke u theksuar gjithnjë e më shumë një lloj islam më radikal, ose thënë ndryshe, një lloj islami që nuk e kanë zbatuar shqiptarët më herët. A po manifestohet edhe në perëndim e njëjta “shkollë” e islamit?

Hamiti: Më lejoni që në fillim të sqarojë për opinionin e gjerë se, literatura islame burimore autentike e mbështetur në Kur`an, nuk njeh islam radikal dhe as islam ekstremist, sepse që të dy këto terme bashkëkohore janë në kundërshtim të drejtpërdrejtë me parimet dhe principet bazë të fesë. Një njeri i cili beson në Zot, nuk mund të jetë edhe mysliman i devotshëm edhe radikal, siç nuk mund të jetë edhe mysliman i devotshëm edhe ekstremist. Të gjitha aktet si; fyerja dhuna, imponimi, vrazhdësia, lëndimi, vrasja e njerëzve të pafajshëm, vrasja në pabesi dhe ajo tinëzare, pastaj ndalimi i shkollimit të femrave etj.etj., nuk mund të jenë pjesë e një njeriu, i cili beson racionalisht në Zotin dhe në llogarinë që duhet dhënë para Tij. Radikalizmat dhe ekstremizmit, të ngjyrosura me fe, janë të dënueshme si nga ekspertë e fesë e njashtu edhe nga institucionet larta akademike islame kudo në botë,  si  devijime dhe shmang-je nga rruga e vërtetë e Zotit- Krijuesit tonë.

Tendencat për të ndryshuar qasjen dhe mënyrën e predikimit dhe praktikumit të disa riteve fetare të vijës tonë tradicionale 600 vjeçare, të bazuar në shkollën juridike hanefite tek ne, janë evidente që nga vitet e 1990-ta, pra menjëherë pas rënies së sistemit komunist, kurse ato dukshëm janë rritur në dekadën e fundit. Edhe në diasporë janë themeluar ca xhami të caktuara, të cilat pasojnë programe dhe mënyrë tjetër të predikimit dhe praktikumit islam çeshit nga pjesa tjetër shumicë e pjesëtarëve mysliman të kombit tonë, por fatmirësisht që nuk është numër i madh i tyre.
Konsideroj se uniteti fetar për ne është si alfa dhe omega dhe si ajri që frymojmë. Nuk ka qenë dhe nuk është asnjëherë porosi e Zotit, që në emër të fesë të përçahen besimtarët e njëjtës fe dhe të njëjtit komunitet fetar si dhe as që në emër të fesë të ndihen të kërcënuar e të rrezikuar pjesëtarët e feve tjera.

Albinfo.ch: Sa mund të paraqet rrezik (në aspektin e ndërkombëtarizimit), salefizmi ndër shqiptar?

Hamiti: Shoqërive islame bashkëkohore në përgjithësi, duke mos përjashtuar as shumicën e besimtarëve mysliman të kombit tonë, nuk i duhet as konservatizmi vehabist e as shiizmi ekstrem, ky në fakt ishte konstatim edhe i studiuesit më të njohur të trojeve shqiptare, profesorit dhe pedagogut Sherif Ahmeti, ndryshe përkthyes dhe komentues i Kur`anit në gjuhën shqipe, vdiq në vitin 1997 . Selefizmi, si term fetar dhe politik i kohë së sotme, i shfaqur në vitet e fundit të shekullit XX-të, është nëndegë e vehabismit, dhe formë e veçantë e interpretimit të mësimeve islame, e cila nuk njeh asnjërin nga shkollat kryesore juridike të fesë Islame të pranuara me konsensus të dijetarëve islam të të gjitha kohrave dhe të pranuara botërisht. Si formë e tillë e veçantë, e interpretimit dhe predikimit selefizimi është gjetur dhe krijuar qëllimisht,  për t`u shkëputur  nga trungu i përgjithshëm i Islamit dhe i myslimanëve, dhe si tillë po e luan rolin e brejtësit dhe përçarjes së radhëve shumicë të myslimanëve. Shqiptarët si kurrë më parë, janë të zotët e tyre që vet të shpjegojnë dhe kultivojnë fenë e tyre, pa imponime dhe pa tutorë të jashtëm, dhe të seleksionojnë dhe shoshitin çdo element i cili dëmton interesin e përgjithshëm të fesë dhe të kombit. Është e vërtetë se janë derdhur shumë mjete nga institucione dhe individ, kryesisht privat të vendeve të botës arabe dhe jashtë saj, për të futur këtë formë të interpretimit të Islamit edhe në mesin tonë, sidomos pas luftës në Kosovë, me qëllim të përçarjes dhe shkëputjes  së besimtarëve tanë nga vija shekullore e formës mesatare dhe racionale të mësimeve islame, dhe me qëllim edhe të paraqitjes së Kosovës karshi Evropës si vend me orientim konservativ fetar. Mirëpo, fatmirësisht, qytetarët dhe besimtarët tanë, dita ditës,  këtë qasje fetare, po e shohin si therë të huaj në trupin e tyre të shëndosh dhe jo diçka si të denjë që ja vlen për t’u pasuar.

Albinfo.ch: Ju jeni njëri nga profesorët që e keni sfiduar këtë rrymë, por edhe vet keni rënë preh e grupeve radikale, ose grupeve që nuk e pranojnë mendimin ndryshe. A janë të rrezikuar predikuesit tradicional të fesë islame në Kosovë?

Hamiti: Nuk është çështja se a janë të rrezikuar vetëm interpretuesit tradicional të fesë islame në Kosovë nga kjo rrymë, por problemi është më i gjerë dhe më gjithëpërfshirës. Radikalizmat dhe eksremizmat në fe kudo janë devijime, pra nuk janë feja, prandaj si të tilla janë të rrezikshme për gjithë shoqërinë e jo vetëm për predikuesit tradicional autokton. Veprimet irracionale, të pamatura, nxitësurrejtëse, kërcënimet, imponimet e dhunshme, sjelljet e vrazhdëta dhe të ngurta, fyerja e të tjerëve, sanksionimi i të drejtave elementare të njeriut në emër të fesë dhe shumë veprime tjera anti-humane  janë akte kundër parimeve të Kur`anit dhe assesi  cilësi dhe virtyte të një besimtari me besim të shëndosh dhe të denjë në Zotin e Madhërishëm. Në Kur`an Zoti thotë se, njerëzit janë të krijuar në popuj e fise të ndryshëm, me raca dhe ngjyra të ndryshme, që flasin gjuhë të ndryshme, se Zoti sikur të donte të gjithë njerëzit do ti bënte pasues të një feje të vetme, se në fe nuk ka dhunë, se thirrja për besim në Zot duhet të bëhet në formën dhe mënyrën më të butë të mundshme, se Muhammedi a.s detyrë të tij kishte vetëm përkujtimin e mesazhit të Zotit në tokë dhe jo mbizotërimin e zemrave të njerëzve dhe se njerëzit nuk duhet urryer  e nënçmuar vetëm pse nuk besojnë etj.etj. Prandaj nëse këto janë porosi të Zotit në Librin e tij Kur`ani, atëherë të gjitha veprimet të cilat bien në kundërshtim me këto parime dhe mësime nuk kanë mbështetje burimin e parë të Islamit Kur`anin e as praktikën autentike të Muhammedit a.s.

Albinfo.ch: Ju, profesor jeni dekan i Fakultetit të Studime Islame në Prishtinë? Sa studentë i ka ky fakultet dhe kush e financon këtë?

Hamiti: Keni të drejtë kur më quani dekan, sepse unë jam zgjedhur dekan, por në fakt kandidatura ime është përmbysur dhunshëm dhe padrejtësisht nga Kryesia e BIK-së, e cila ka ndërhyrë në formë klasike në rrënimin e autonomisë akademike dhe administrative të Fakultetit, e cila për ta pa mundësuar zgjedhjen time të lirë nga ana e profesorëve konformë kritereve dhe normave akademike, pat demoluar natën ndërtesën e Fakultetit. Me rrënimin e autonomisë akademike është rrënuar edhe e ardhmja e Fakultetit, sepse aty më nuk vendosin kriteret akademike, por preferencat e Kryesisë. Gjatë kësaj kohe, po ashtu janë dhënë edhe tituj dhe thirrje të reja akademike, në stilin “ unë ty- ti mua” !. Fakulteti tani e dy vite udhëhiqet nga një dekan i pensionuar, i përzgjedhur dhe i emëruar nga vet Kryesia e BIK-ut, në formë klandestine.

Albinfo.ch: A ka edhe studentë nga diaspora në FSI?

Hamiti: Ka një numër simbolik të tyre . Studentë në FSI-së kryesisht gravitojnë nga trojet tona shqiptare.

Albinfo.ch: Pse UP nuk e ka pranuar në gjirin e saj edhe FSI-në?

Hamiti: Senati i Universitetit të Prishtinën para gati një viti ka marr vendim  për inkuadrimin e FSI-së në kuadër të Universitetit të Prishtinës, mirëpo që nga ndërhyrja e Kryesisë së BIK-së në pavarësinë akademike dhe administrative të FSI-së, në vitin 2010, ku rrënoi dhe nëpërkëmbi autonominë akademike të FSI-së, dhe largojë mësimdhënës kredibil nga mësimdhënia, duke i zëvendësuar më të tjerë pa tituj shkencor me vendosje të rojës “security” në hyrje të ndërtesës, për t`i parandaluar të gjithë profesorët mbështetës të kandidaturës tonë, prandaj këto veprime dhe të tjera  kanë qenë prova të mjaftueshme,  që Universiteti akoma të mos e ekzekutoi vendimin e vet në lidhje me FSI-së. Ndryshe, FSI-ja, i themeluar në vitin 1992, është institucion tepër i rëndësishëm për nxjerrjen e kuadrove vendore në fushën e studimeve islame, një veprim të cilin sot po e bëjnë edhe shumë universitete të shumë vendeve evropiane. Avancimi i këtij fakulteti nënkupton edhe avancimin e mendimit akademik fetar vendor.

Albinfo.ch: Z, Hamiti. Kosova ka nevojë për njohje nga shumë vende, edhe nga bota arabe. Pse shtetet me shumicë islame nuk e njohin Kosovën. Ku është defekti?

Hamiti: Sot, kemi të bëjmë me probleme jashtëzakonisht të mëdha të botës arabe në përgjithësi, e në veçanti të vendeve të cilat e kanë kaluar fruthin e pranverës arabe, e që nuk po mund të konsolidojnë qeveritë e tyre të reja për të udhëhequr vendin denjësisht. Kurse, një pjesë vendeve të tjera, vazhdojnë të mbajnë mardhënie të ngushta me Rusinë, e cila vazhdimisht po u bënë presion, që të mos ta njohin Kosovën si shtet të pavarur dhe sovran. Me konsolidimin e vendeve arabe, të cilat një kohë të gjatë ishin aleat të bllokut socialist, besojë fuqishëm se njohjet nuk do të mungojnë në të ardhmen.

Albinfo.ch: Këtë vit, do të mbahet zgjedhjet për myfti të Kosovës, a do të jeni kandidat për këtë post të rëndësishëm dhe për vendin ?

Hamiti: Kërkesat e shumë punonjës të BIK-së dhe të besimtarëve të vendit  në përgjithësi, çdo ditë e më shumë po rriten që unë të marr në dorë udhëheqjen e BIK-së gjatë mandatit të ardhshëm. Besojë se me ndihmën e të gjithëve, me vullnet të mirë dhe të sinqertë, gjërat në BIK-së do të vendohen në binar të duhur, të cilat kanë devijuar skjashmërisht së fundi, në mungesë të një riorganizimi të brendshëm administrativ si dhe të një vizioni dhe vije të qartë karshi besimtarëve dhe opinionit në përgjithësi.

Albinfo.ch: Cili është mesazhi i juaj për besimtarët në diasporë?

Hamiti: Urojë të gjithë motrave dhe vëllezërve shqiptarë, kudo që janë në mërgim, që të kenë një jetë të qetë e të rehatshme familjare dhe që vendin e lindjes dhe prejardhjes së tyre mos t`a harrojnë kurrë. Ndërsa të gjithë besimtarëve të besimit Islam, urojë që të kenë kaluar një atmosferë të këndshme gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit dhe që festën e Fitër Bajramit të e kalojnë në ambient të ngrohtë familjar, duke lutur Zotin e Madhërishëm, që të ju dhurojë shëndet dhe gjithë të mirat në jetë !

M.SH.